I.

Sen biliyorsun işte elma nasıl yenir,
Bana gösteriyorsun kırmızı bir elmayı
Elma minder göğsü elyafımsı
Beni saklıyorlar minder göğüslü elyafımsı elmaların arkasına
Kırmızı çıkageliyor tüm mutluluktan
Biliyorsun kuşlar tatlıdır lakin seni üzerlerse hepsinin düşmanı olurum
Belki bir kuş vururum kırk arşın öteden
Yere düşerse kediler de üşür
Biliyorum sen hep üşürsün,
Ellerin Alaska, yanakların Minderiska!

II.

Yaşamak var seni en uçsuz bucaksız masallarda
Masallar işte her masaldan farklı masallar
Senin kuş olduğun benim balık olduğum masallar
Biraz daha uyuyabilirsin bence ki benim omzum
Tanrı tarafından sana sorularak yaratılmış olmalı ki
Kafanı koyduğunda hüznün ve kederin yerini bırakan bir mutluluk beliriyor her yerde
Bir bir sayıyorlar peşi sıra gelen eşkıyaları
Avcılardan bir otobüse biniyorum binişimin adı: yaşasın Minderiska!

III.

Bütün tanrısal olayların etrafında etraflıca düşünüyorum
Sen diyorum, senin dünyaya gönderiliş amacın kesinlikle farklı olmalı
Sen çünkü başkanın başkentisin, hiçbir şey kadar güzelsin
Bir hiçlik var elimde, içi boş! İşte onun kadar güzelsin
Sen bu dünyada var olmayan tüm güzelliklersin bana kalırsa
Bir elmanın siyah olması gibi,
Yahut dünyanın en güzel ama hiç bilinmeyen tanrıları gibi
Yaşaması istenen tanrılar gibi
Biraz daha kalırsan ve kaşların arşa değerse
Sana aşık olacağım en sığ mahzenlerde.
Aşk gelecekmiş aşk, yaşasın Minderiska!