Sürgün yemiş bir sevi’nin,
İçtima yollarında tenine takılan dikenli tellerden
Süzülen aşk kaybının ayak sesleri…

Boğulmamak için nefes almamak şarttı
Bir nevi!

Kadınlı erkekli parçalıyordu suretinden
Bir zavallı getiyordu yerine
Kocaman sevda kokan diva devleri!

Işıkların biri yanıyor,
Biri yuvasında karanlığa merhaba diyor,
İçlerindeki hayat hikâyeleri kim vurduya gidiyor
Kış gecesi leblebili boza tadında sakinleştiriyordu dört duvar evleri!

Divan-ı aşkın mahşer yeri,
Katılım şart ve ben
Teşkilat-ı esasiyenin asilzade üyesi!
Olmazsa olmazı;
Kamburum bir yana,
İyi bilirler
Sırtımdaki çok bilinmeyenli izleri!

Bir sevgilinin suç ortağı, kana- bana susamış
Bıçak yalamış kumral tenimi!

Ne Güney Yarım küresi ne Kuzey’i cihanın,
Ne dört mevsim, on iki aylık bir sefer/tasındayım,
Yurdumun tuzlu denizlerinde minik bir istavrit
Avlanması yasak,
Lakin avlanılması an meselesi,
Yüzgecimde dünyayı sektiriyorum sanki
Pullarımın her bir metrekaresinde kadifemsi
Aşk seğirtişi…

Pıt pıt atan bir cenin aşk
Annesinin karnında;
Doymayı bekliyor hayatla tutunmasını sağlayan
Bir bağdan ekmeğini çıkararak!

İşte biz daha anamızın karnında
“Umduğumuza değil, bulduğumuza razı olduk” nasipten yana;

Hayır, buraya kadar tamam da
Bulduklarımızı da zamanla kaybeder olduk
Hani verilen geri alınmazdı ?
Bizden aldıklarını nerelere saklar,
Sakladıklarından neler kaçırırsın
Dünya?

Ah hayat; sen bizi daha anamızın karnında eğitmeye
Başlamadıysan;
Ne diye yorduk tekme tokat anamızın yükünü
Arttırarak?

Ben sorarım sana lakin
Her sualimde sen cevapsın arzuhalime!