Bazen yapabileceğin en doğru şeyin
Ayak bağı olmamak olduğunu
Yansıtır
Karşındaki gözbebeklerinden; sana…
Kamaşır yüreğin
Bu hakikat karşısında,
Tokat gibi iner ses tellerine,
Tizden okursun nağmelerini,
Gardını alır keşmekeş acziyet,
Ürkek yuvalarında aşk lambaların
Bam telleri değer inceden birbirine,
Sızlar; en beteri
Engel tanımaz Yar,
Bir selamı çok görür sineye
Bir saniyede el olur,
Yel olur, sel olur
Ta ki sen bir kelebeğin kanadına takılana kadar
Saçının t/elinden…

Bir günlüğüne de olsa gerçek bir esaret
Alacalı pullardan bakmak ufka...

Ve insan en çok da
Hasretliklerini biriktirir
Çık/rığında…
Umudu kaynatır kır/ıklarında
Karın tokluğuna…
Kırılasın ki büyüyesin
Büyü ki
Doğru yerlerden kırılmayı bil/esin!

Buzdağları erir kekremsi sıcağından
Alnının, haliyle bahtının…
Denizimin seviyesi yükselirken
Paralellerine doğru,

Ben sana denk
Sana yeni/k
Ben meczup
Safir teninde sen sek ,
Ben yorgun bilinen gölcük
Suları bul/anık!

Bulandırsan da
Tek bir çizik katkın yoktur
Çakıl taşlarımın
Kılcal damarlarındaki

Hoyrat aşk akış/ına!

Yalandan gülücük takmasan yeter
Aksindeki bakışlarının can kenarına!