//İĞDE KOKULU ŞİİR//
...
Ey yolcu... geçerken katar katar turnalar... başını uzat bak ufka.. selam söyle bendende.. İğde ağacının kokusunu benim içinde çek içine.. gelincik tarlalarına bir bakış bırak... uğur böceğine deki; hüzün dilek tuttu muştu getir ona Sonra annelere el salla...ellerinden öp. ağlayan çocuklara uçurtma yap... açlarıda doyur mesela.. ama onurlu açları... ’’Topuklarımıza ezilmiş menekşelerin kokusu sineli’’ Dönerken gittiğin yerlerden, bir buket papatya getir bana. ama hiç aşk oyunu oLmasın yapraklarında. sadece senin elin değsin...birde benim... seviyor sevmiyorada gerek yok oysa... Pınar başı aşklar mazide kalalı ele ayağa düştü sevdalar, tene sardı bakışlar,işlemiyor yüreğe devalar, yedi düvel el pençe divan dururdu ya, def olurdu belalar, şimdi hangi yana baksak başında bağlı karalar, yunus ça./ |
hüzün dilek tuttu muştu getir ona"
çorak topraklara gelen baharın umut yeşermelerini hissetirdi satırlar..
Ve eksik olmayan hüzünlü duygular..
kalemine, yüreğine sağlık değerli şair..
duam ile..