YAZIYORUM
Yakıcı bir güneş ensemizde,
İnsanlar aceleci, nedense, Vücutları hep ter içinde, Parklarda, ağaç gölgesinde, Serinliği arıyorum… Günler hep telaşeli, Kaldırımlarda kalabalık, Eller çözülmemecesine, Günün en zor hecesiyle, Ben seni anıyorum… Akşamlara şimşek çakmış, Elbiseler sırılsıklam, Otobüs durağında, Bir tentenin ağında, Ben senleyim sanıyorum.. İlerleyen saatler yorgun, Işıklarımız solgun, Ertesi günü düşlerken, Yastıklara baş düşerken, Bense yastığımı sarıyorum.. Gün bitmiş, yorgun gecede, Her şey belki, bir tek hecede, Karanlıkları hiç sevmesem de, Senleymişim gibiyim yanılıyorum.. Yoklukların tam ortasında, Sensizliği de ekleyerek, Duy sesimi heyhat, Tüm yaşanılanlara inat, Sensizliğini geceye yazıyorum.. |