Sor Nasılmış Çocuk Olmak
Sor Nasılmış Çocuk Olmak
Oysa nasıl gülerdin çavlanlar gibi köpük köpük a h h be çocuk Kahkaha sesinle açılıverirdi akşam sefâları Başını eğsen utandırdı nar çiçekleri Gülün dikeni kendine batardı kanatmasın diye parmaklarını Ki Azgın köpekler ele avuca gelmez sokak kedileri bile saldırmazdı sana İnsanın insana ettiğini Etmiyor değil mi hayvan insana A h h be çocuk a h h Oysa Oyunda oynaşta yorulmalıydın değil mi Korkudan değil Saklambaçta saklanmalıydın sobelenmemek adına Şimdi öyle bir oyun oynanıyor ki sana Ebe belli sobeleyen belli Senin kaderin hep sobelenmek Şimdi bir kervan gelsin alsın beni götürsün ırağa Benim tâkatım yok Cürmüm eksik Ateşim sönük Küle dönmüş bedenim ruhum Savursun bir kaç güzel insan karıştırsın toprağa Belki baharla yeniden çıkar Seyrederim güneşi sabaha Yunus Beypınar |
Şiirin kırılma noktası bu bence.
Öylesine güzel anlatmışsınız ki değerli hemşehrim yüreğiniz var olsun.
Yürekten kutluyorum kaleminizi ve duyarlı yüreğinizi.