bitmeyen adımlarım yığılıyor teraslara..haftasonu çekimlerini
sokağa çıkarıyorum..omuzlarımdan çarptıklarımdan başkasını
sorumlu tutuyorum,kendimi bir mısraya yakın tutarak..
alkışla susturulan vicdanlardan ışıksızlık yığılsa da,en görkemli
tiradlarımız yine de vücudumuzda elitist,kirli bir kalabalığın
gözlerine selam verrir kurtarılmış bir bölge gibi..
ortalık infaz saatlerine mıhlansa da bedenimizin
gizli mesaileri uğruna,beyaz beyaz perdelerin sıcağında yaşanacağız kim bilir..
oysa son geceye rağmen
fonda yine lilith ezgileriyle
oraya buraya saçılmış yazılar,ekranda siyah beyaz siluetin..
bir sigara yakıyorum
birazdan,son kez sözcüklerin dökülsün istiyorum
bir cümle olsa da yeter
ister fotoğrafını çek gecenin,ister incir ağacını anlat
şifrelenmiş bütün cümlelerimi bu defa deşifre ettim
günleri kodlamadan
bütün harflerin içindeki isyanları bastırdım
hafif meşrep bir vapurun güvertesinden
rayboyu düşmeden yollara
birazdan,son kez sözcüklerin dökülsün istiyorum
bir cümle olsa da yeter
dışardaki ses ürkütmesin bizi
ya kalbin düşey sesi dolaşacak damarlarında
ya da spastik ritmi..

düşte
kızılca kıyamet sokaklar adıyorum
yağmur damlacığı kadar
bir yanına hayatın
son yaz mevsimi kabına sığmaz bir mekandayız
dolaştık bir süre
tepemde bir yıldızın zahiri görüntüsü
iz bırakır da kayar
yüzümü dayayıp soluğuna
bir hece bırakıyorum kirpiklerine
baştanaşağı karanfil kokuları saçıyorsun
saçlarından avuçlarıma
bir nefeste adını değiştiriyorum
deşifre etmeden

’içimdeki kocaman gökyüzü!
uzundur unutuşun saçları’

rastlantısı azalmış bir hayata tutunmuşuz gibiyim
kuşandığım,bir şehrin kayıp yüzü
ağır
dayanılır
fütursuz ve illegal

düşte
limansız ellerine düşür gözlerini
kirpiklerinde iğde kokuları
avuçlarında ıhlara ve zeytin yapraklarıyla
saçlarından kimse öpmemiş dağ çiçekleri yamaçlarına koşar durur
ne fayda
güneşten önce düşlerin tutuşuyor ya
sonsuz sessizlikler örtüyorum üzerine

düşten sonra
oysa çokça prova yapmıştım,olmadı
bu defa doğaçlama bir yolculuğa dökülecek nehirlerim
gitmeden bütün yarım kalmış düşlerimi çatıdan attım!





’yine bir sahne kurmuşsun yanyana sözcüklerinden
izledikçe
suflörüm şarkıların
dublörüm hiç olmadı fakat olsaydı,ihanet olurdu sanırım
bilmeden
seneristide,yönetmenide sen oluyorsun her sözcüğünde
neden her seferinde duvarlarını farklı renklerle boyuyorsun’
katıksız ve yorgun bir yolcu nefesiyle
yaralanıp çıkmaktır adına yazılan her şiir’