gölgeler koridoru
çiçeklerle doldurdum gözlerimi
su papatyalarına konan saz bülbülü dudaklarım fısıldar soluksuz neyzene –kumruların rengini solduran güneşi asın “gölgeler koridoruna “ “benim için ne yaptın ya Musa? “ diyen Tanrı’yı gücendirmeden bir şeker portakalı koyun güneşin yerine sonra uzaklaşın gölgeden takip etmesin sizi beni sormayın “dağda deniz kovalıyorum” aşk fark edince ki o günde göğü üstüme dikeceğim selamını almak için Tanrı ‘nın... dört mevsim uykudaki kalbimi uçurtma yapıp ruhuma ardımda bırakarak ölümü... niye diye sormayın çatlak topraklar anlar beni yalnız uçanların rüzgarındaki zen ya da kırılgan zamana yaslanmış karabaşotları... gönül gençyılmaz |