yüzüm gülmez
sözüm dinlenmez oldu dedi çocuk
kime sorsam
devrilir gözleri
merakım sonsuz

"cennette ekmek var mı?"




buralarda dost değil rüzgar
kemiklerimizi aşındırırken
toprak sıcak kıvıl kıvıl
ateş kavuruyor anbean




kızıl bir göle dönmüş düşlerimiz
ormanlarımız kara batak
yollarımız yaralı kuşlarla dolu
soluklarımızda inatçı bir mutsuzluk

"cennette ekmek var mı?"




kar vakti
üşüyorum
annem sarılmama izin vermiyor
sarılmazmış çocuk asker
sahici silahlar
incitiyor parmaklarımı
ağır demeye dilim varmıyor
kınalı saça



"cennette ekmek var mı? "

neden küçük çakıltaşları kulaklarınız
kısık yıpranmış kabuk gözleriniz
ip kadar sıkı dudaklarınız
işgal altında mı dilleriniz
ben savaş çocuğu
bana güvenebilirsiniz

"cennette ekmek var mı?"




kepenklerdeki çivileri söktüm
bir parça gökyüzü istedi canım
artık ne şehrin uğultusu
ne de açlık
korkutuyor beni
"gözlerim nemli değil
gözlerim namlu"


ben savaş çocuğu
şafakta kalkmasını bilirim











gönül gençyılmaz