Düşümüz Özgürlükseçilmedim bir kıyıda çevreyi gözetleyen taş nerden yarıldıklarına bakıyor düşlerin perdelerin nasıl hırsla kapandığına arkamda duvarların ardında ırmak ve, kaçırılıyor uzak dağlar ardına sümbül çiçek konuşuyor dağlarda rüzgârla rüzgâr özgür kökü bağlı toprağa bazen kabartıyor göğsünü denizin bazen yere indiriyor dalları çiçeği gidiyorlar bir kıyıda b/üzülüyor taş bir düğüm daha atılacak tutsaklığa zincirlere vurulacak özgürlük pranga takılacak çiçeğin ayaklarına o hep açmaya hazır mühürlendiğinde bile ağzı bizim yolumuz değil okyanus ötesi değil çiçeklerimizin açtığı yer değil özgürlük düşlerimiz daha nasıl karartılır günlerimiz kaç zincirle vurulur hesabında insan kıyıcı ah çiçek yüzlü özgürlük! ah uçamayan kuş! ah taş! |
ne kadar daha şu o ansızlık
nereye kadar daha bu mekansızlık ve yalnızlık...
içimden bunlar geldi sizi okuyunca....
harikuladeydi