Uyansakgözlerime şöyle bir dokunup geçsen hemen kapanıvermese gözlerim hayalinde olsa, varken yanımda gitsen uyku yanımdan, kilitlensen kolay açılmasa kilidin gıcırtılı boğuk kapından sökülsen arasalar da bulamasalar soyu tükenesi uykucular olur şey değil ya şu kış gününde yeni doğmuş bir bebenin soluğunu üflesen karda üşümüş ellerime donmaktan kurtulsa düşlerim her ağladığımda alsa annem emsem uyanmış olmanın hazzını çıtır çıtır yansa, tütse ocağım düz çıksa ülkemin dumanı eğrilmese bacası dünyanın kimse kimseyi öldürmese Amerikanvari olmasa yürüyüşlerimiz ya, işte ne bileyim , çıksak hizadan falan uyansak karda gözünü açışı bir çiçeğin tutunması gibi uçurum kıyısındaki kökleriyle son anda yakalaması gibi bir annenin çocuğunu düşecekken balkondan duyulmasa ağıtlar , çığlıklar uyanışı sadece bahardan beklemesek canlansak! ateş etmese polis teslim olmuş birine olmasa savaşlar, çocuklar ölmese gezinsek düş boyunca sevdalı gölgelikten çıksa sevgilimiz bürünse ete kemiğe aşka insan olsa.. 23. 01. 2015 / Nazik Gülünay |
olmasa savaşlar, çocuklar ölmese
gezinsek düş boyunca sevdalı
gölgelikten çıksa sevgilimiz
bürünse ete kemiğe aşka
insan olsa..
Bütün mesele uyanmakta şairem bu gaflet uykusu nereye kadar. Keşke muktedirlerin çıkarları ve inatları uğruna insanlar birbirini boğazlamasa savaşlar olmasa keşke... Kaleminiz susmasın güzel dizeler okuttunuz bize tebrikler saygıyla