KIZIL BİR AKŞAMIN ARDINDANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kızıl akşam güneşi öperek ensesinden
Tenine dokunmadan uğurladı gündüzü Bir şarkı mırıldandı yıldızlanan sesinden Umutlandı parladı ayın karanlık yüzü. Değmedi aşıklara gecenin serinliği El ele tutuşarak karanlığı ezdiler Kollarına takarak sır dolu yarenliği Uçuşan adımlarla sahil boyu gezdiler. Vakit çok geç olmuştu geldi dönüş zamanı Kaldırımdan inerken soluksuz iki adım Bir farın ışığıyla çığlık sardı her yanı Titremeye başladım parmağımdan kanadım. Kök salarken caddeye bedenden fışkıran kan Hıçkırdı tüm yıldızlar yasa büründü alem Veda etti dolunay gidenin arkasından Bir daha yazmam dedi intihar etti kalem. düzenlenecek
|