( ¿ )
.
karınca ayaklarında dikiş tutmadığında yaralar çürümeye o anda başlar zaman... geceydi elleri kanlı bir tetikçiydi kalp dudaklarından vurdu bomboş suretinde loş karanlığı hiç kimse duymadı tufan uğultusunda hiç kimsenin kim olduğunu kaybolan yüzü mutluluğa giden yolu takas eden yaratıcı ruhlar yolunda cehenneme atılan yalnızlığa ihanet etmiş bir kartopunun çığlıkları tekrarında makyaja gerek yok ölüme yakın yalnızlığım bir sandalye çek otur karşıma baksın aynalara tanıdık sularda yüzen tanrısal içi boş figürler soysuzlaşan bir acının esareti mum gölgelerinde intihar ediyor kelebekler -benziyoruz dedi en çok da birbirimize gördüğüm en sıcak ölü aşk yok bu gece de yasak yaşamak zaten kafam bidünya ölmek çok sesli sanattır kısaca |
Bu eserin ismi olabilirdi,,
Herşey gönlünce olsun şair