Bunların HiçbiriBunların Hiçbiri sahnede sorusuz sararmışız kıt akıllı mezarlık böcekleri saçlarımızda inan tarihe ve zamana aykırı bir suskuda yaygın mevsim geçişlerinden farklıca değişiyor gözlerinin anlamı bakışların kaçarken sarı sıcak kalp atışlarımdan... balkon sefaları açardı ara sıra hayatı dolu dolu yaşama isteklerimizde kalabalık sokaklarda birilerine rastlayabilme beklentileri sonra yaprağı güzelller eski anılardan çıkıp gelecekmişçesine alımlı açık iyimserlikte sarmaşık çiçekleri ama gene de sen değilsin bunların hiçbiri... yayla soluğu alıyorum süt dişlerinin inci serabında evinden ilk kaçmış çocuk heyecanlarımdasın akşamlarım pencerelerin ötesinde is ya da tozlu yaprak kokulu ayak sesleri ağır konuşmalar bezgin gölgeler ısınmış duvarlar kör sokak lambaları bense hiçbir yerindeyim sensizlik hariç tüm bunların... roman kahramanlarının iç sıkıcılığı uykularım işi gücü bırakıp ya sana uyumalıyım ya hepten ayık heceli olmalı ismin alnımda çıkışlarımda göz kapaklarının kırışık olgusu utanca kayan görmelerin kendini korkma kendin sandığının ben olmamdan aşkınla şekillendi çığrışması göç kuşlarının ama hala dışındasın tüm bu olanların... Kağan İşçen |