güz düşlerim
güz düşlerimin derinliklerinde
kulaç atan mürekkep mavisi pabuçları kıyıda kalmış öfkeye boyanmış küçük kızın örgülerini çözüyor kocaman ağızlı su kaçıyorum kan tere bulanmış ürkek ardıma bakarken sarsak sursak başım bulutlu kıpkızıl öksüzlüğüm uçuyor bir güvercinin kanatlarında şaraba katık yaptığım ekmeği yutuyorum ıslak ıslak mutsuzluğum hatalarımı taşımamda ah yalancı teselliler değil miydi önümü kesen donuk yaşam perdesini aralarken bir ağaca yaslanmış seni düşünüyorum pırr.. uçsam diyorum konsam bahar dalı ellerine ıssız yaprağa tutunan titrek yağmur damlası gözlerin ansızın büyüse sokulsan buğulu nefesin gülse sevsen ayna kırığı öksüzlüğümü sana doyumsuz ruhum eyere vurulmuş tay gibi şahlansa ah hayali bile güzel kar çiçeğim göksel perim bir ağaca yaslanmış seni düşünüyorum gönül gençyılmaz |
konsam bahar dalı ellerine
ıssız yaprağa tutunan
titrek yağmur damlası gözlerin
ansızın büyüse
Merhaba, hayat sevmekle başlar...bahar mutlulukla...Eller umudun tesellisidir,küçük olduğu kadar güneşi sarmalar...Titremek sevmek, damla özlemektir...Ne kadar güzeldi dizeler...Zevkle okudum...Yüreğinize sağlık...Tebriklerimi ve saygılarımı gönderiyorum..Entellektüel