HÜZNÜMÜN IRMAKLARI
Karbeyaz bir martısın sen
İsli havalar da uçma Gökyüzünü kirletmişler Bulaşmasın ne olur Kanatlarına Gitme uzak diyarlara Dönmezsin Dayanamam Sen saklı bir sıcaklıksın Üşümemim belalısı Düşüncemin sevdalısı Isıt üşüyen dünyamı Bitmesin konukluğun İşgalin olsun yüreğim Kara bir ırmak gibi Yüreğimin ortasından Uzayıp giderken Samsun Asfaltı Dağılıyor ömrüm o yollara lime lime Saklımda seni çoğaltıyorum Dilimde hep o türküyle Kar yağıyor sonra hiç durmadan Yolculuk hüzünlerime Sana türküler yazdım yüzünün hayaline dokunan Uzan da tut sazımın parmaklarıdır İstanbul’dan Ankara’ya uzayıp giden yollar Hüznümün kurumuş ırmaklarıdır Yandım Yangınım ortada kaldı Bir yel esti Kül bir yanda Duman bir yanda kaldı... Barış Çelimli |