DÜŞMEYESİNİZGöğün mavisine bakmıyorsunuz Toprağı sevecek yüzünüz de kalmamış Fesleğenin yaprağı, Portakalın çiçeği, Serçenin su içmesi Ya da suyun söğütlere gülümsemesi , Ne varsa hayata dair Değmesin gölgenize Ürperirsiniz, Çünkü biliyorsunuz Bir çiçek yeşerse yolunuzun üstünde Takılır düşersiniz. Parmağınıza çöp batsa “Kolumuz koptu” dersiniz, Atlayıp bir duvardan Dağı gösterirsiniz, Haberiniz yok derinden Ayağınız ıslansa Boğulduk zannedersiniz, Aman kaçırmayın kahvaltınızı Sonra gelip açlıktan Söz edersiniz. Çünkü biliyorsunuz O çiçekler yeşerdikçe yolunuzun üstüne Çürüyüp gidersiniz. Barış Çelimli |