KALEMİMİN DİLİ
Kalemim çok hırslı bu aralar Sürekli yol gidesi var
Kalbimi de takmış koluna, yollar ise hep sana varıyor eninde sonunda Engebeli ve çıkmazda bütün sokak Arşa yürüyorduk belki dizlerimiz sakat O kadar hızlı gelip geçiyor ki hayat Fluu gözüküyor gökyüzü, dağlar, ağaçlar, toprak ve yollar... Havada ki sisten midir gönlümün nemi? Yüreğim hep kış bir türlü cemre düşmedi. Bahar gelmedi ömrüme, hep soğuk rüzgarlar esti Yürüdüğüm yollarda kaygan zemin levhası Kayıp giden ise ömür lahzası Yollar bir yere varmaya söz vermiyor Labirentlerde kayboluyorum Kendi siluetimden korkar oldum unutuyorum... Gece tir tir titriyor yıldızlar ayaza kesmiş Sokağın tavanını seyrediyorum Yollardan karanlıklar topluyorum Kılıcım dilsiz ve keskin Kalemim dilbaz ama yorgun... Ben yorgun yol uzun hayat kısa ölümün penceresinden baktın mı hiç hayata? Orda zaman uzun sabır kısa hayal yok civarında . Ben oradan da baktım hayata bölük pörçük lahzalardan ibaret ölüm yatağında... Dedim ya kalemim pek bir hırsa büründü bu ara Yol gidesi var takmış kalbimi koluna... KELEBEK.... |