Mavi TükenmezKuşun kanadını kırıp Gökyüzü benim diyorsun Dalından koparıp tomurcuk çiçekleri Bahara göz dikiyorsun Kuşlara noktasın böceklere dev Kuyruğunda zehir, telaşın akrep Dört yanın alev. Maviye öfkelenip gökyüzünü taşlıyorsun Ne taş tükenir ne mavi Sen bitmeye başlıyorsun. Bataklığa çevirsen de Göl yurdunu nilüferin Korur güzelliğini, Yaprağındaki çamurdan Daha geç kurur çiçek. Ördüğün ağlara takılacaksın Çünkü sen de biliyorsun, Göz bir kere kararınca Toprağına basıp geçen file saldırır karınca. Barış Çelimli |