Heseyden önce söylemeliyim ki resim özenli bir sekilde sadece bu siire uygulanmis gibi, bakinca yalnzligin peltek agrisi saplaniyor solyana..

Evet temmuzun yine yagmurlu bir aksami, bir siir zamaninda ugramis olacagim ki sayfaya
siirin ilk dizesinde tutulup kaldim, saganak bir bulut renginde.

"tek celsede kırdım bedelsizce hükmedilmiş ruhların boynu bükük kalemini
dokunma ’’aşk’’ öl/ürüm. seni öldüreli çok oldu "

Aslinda yorum yapmasam su ilk satirlari okuduktan sonra, kalemi kagidi toplayip siir hüzünlerinin esliginde herzamanki sessiz ama huzurlu siginagimda kalsam belli bir süre.

Ask demis Sair kirmis kalemi
Ask demis bedelsiz hükmedilen her ruhun hesabini sormus, kimbilir ölmüs dizelerde cokca..
ne o'nsuz ne de onunla olmuyor be Sair, burasi cok belirgin.

"sesimde sakinleşen deniz aşırı ülkelerde saklı beni gösteren aynalar"

hayran kaldigim ik/inci bir ifade ki
sesszliginde firtinalar estiren bir öfke, uzak ama cok uzaklarda ya da kimbilir belki de cok yakinlarda kendini boy aynasina görmeyi becerebilen Sair yine bir girdap icinde ki caresizliginin yankilarini naksetmis dizelere..

Demistim ya hayran kaldim bu ifadenize, okunduktan sonra (anlayarak) cok cok büyük anlamlar gizli burda da.

Acidir bu kadar Sairi kousturan
muzdarip gecelerin bogazlara dügümlenen huzur(suzlugu)nu geceye nikahlamayi adet bilmistir Sairler lakin
Sair olmakta azaltmiyor acilari burasida asikar.

Bazen diyorum duygusuz olmak vardi dünyada acilari teget gecebilmek gözardi edip herseyi umarsiz bir heybede
sabahin ilk vaktinde güvercinlere yem edebilmek icin .. Ama nafile bunu bile düsünürken güvercinlere kiyamiyorum, kaldiramazlar yükü.

Siir gecenin kirilma vaktinde Saire sancilar birakan yani ile kendini ispatlamis her dizede ki;

"gecenin kırılma noktasında rotasız sessiz bir gemi
yolu uzat ve getirme ömrümün son saniyesini"

/ölüm ile yasam arasi verilen en adil savas belki de burda okudugumuz,
temizliktir ölüm huzursuz bedenlere ama "bagira bagira umut" diyoruz, sabirlarin ardi kesilmeye duasi ile..

Fazla uzatmak istemiyorum siire yorumu
aslinda dedim ya daha ilk baslangicta susMA karari düsmüstü aklima - ama engelleyemedim düsüncelerimi yine misralarda-

Basdan sona inanin cok cok güzel anlatilmisti yalnizligi askin peltek zamanlarinda Saiirin kalemi ile
ki bu kalemin yazdigini yasama ve okudukca oku/yani yasatma kabiliyeti cok büyük..
Okunmasi ve okutulmasi dilegi ile bu güzelligin..

Basarilarinizin devamini diliyor dilimde cok begendigim siirin o essiz finalini nakarat ederek yorumsuz sayfadan ayrilmak istiyorum;
"aşk/ın adı ,peltek bir yalnızlıktır
nar rengi şarap,çiçeği ise kırıldığı yerden mest oluyor
dilde sende/lenmiş bir ben varken"

Sendelenen Sair,
gözlerinize yer yapmis ucurumlardan düsmemeniz dilegi ile...

saygilarimi sunuyorum.

Yüreginize bin bereket.

Bu arada;
Unuttum biraz önce yazmayi, siirlerinizde sesinizin yorumunuda dinledim, bence siiri sessiz birakmazsaniz siir adina cok anlamli bir karar olmus olur ki sesinizin siire yorumu ile siirler yeniden can buluyor.




Nar-ı Çiçek tarafından 7/29/2010 9:57:33 PM zamanında düzenlenmiştir.