sonradan üzülürüm
Ne zaman boynu bükük görsem çiçekleri,
yada yaralı bir kuş görsem, penceremde titreyen; ürkütmez beni ilk önce, ben sonradan üzülürüm. bir yaz sabahı kapalıysa pencerem, perdeler örtükse güneşin renginden yoksun, rutubetli ise odam, ben sonradan üzülürüm, karlar içindeki bir sabah, bembeyaz uyanınca. ne zaman yıldızlar kaybolsa gökyüzünde, güneş doğmamaya dirense, ayaz sabahlarda, yani ne zaman sen gitsen, ben sonradan üzülürüm. gitme diyememenin o kahreden onuru ile başbaşa kalınca... |