Usuna düşman geceler yaşadım

bilincin kör kuytularında
içtim suyumu damarlarından,

kaç kez uzandım geceye
düşeyazdı yıldızlar
geride avare bir bulut
peşinde sarımsı kaldı ay.

közde eridi ayrılışlarda
ben gitmedim,
gideni olan aşklar yaşadım
mecburi istikametlerin dönemeçlerinde,

göçebeydi aslında yıldızlar
benzerdi giden, her gelene
aynaya yansımayan gülüşlerim mi vardı?

bölündü zaman rengarenk,
kuşlar bi’haber tekerrür eden kanlı tarihten,
mektuplar adressiz,
çağırmıyor Alberti artık hiçbir ses.

bir bulutun seyrinde şimdi, gözlerim
uçuşan küllerine yaşarmakta,
sende tattım damarılarına bulaşan
sarımsılığını mevsimlerin
genzimde rengarenk zaman, kekredi.

duymuyorum çığlığımı
ne yapsam kızgınım sussuşlarına gecenin,
küfrediyorum
parmak üstünde gelişine her akşam.

Ölüm mü diyorum, omzuma dokunyor yalnızlığım...