birazdan kendini tanımlar zaman
.
muşamba masalların yırtık yalanlarıydı gökleri delen binaların köşe kenarlarında oturan şöyle bir savur kendini yırt / atla şükranlarını sun tanrıya sallarsa yüreğinin kırık kemikleri teslim beyazını siyah kefen sarsın tebessüm karasını ve aşklı dudaklarını parçalayan çakıl taşlarıysa tüm gücünle ısır ki patlat düşünen ağız boşluğundaki tüm sözleri umuttan umudu beyazdan rüyaları unut ve sil mor dudaklarınla öp acılı karaları is kokan nefesini öksür ciğerlerine içine içine yuvalanmış akrepler -örümcekler ölene kadar buğulu sesin kesilene kadar zehirle kendini seni senden başka kimse zehirleyemez rüyalarında şimdi gitmelisin çelişkisiz siyahlara ve tam da zamanı uyanmadan gece koynunda |
şimdi gitmelisin
çelişkisiz siyahlara
ve tam da zamanı
uyanmadan gece koynunda…
...........................................
şimdi ŞİİR OKUDUM....