-yaşayan halklara omuz verirken yıkıldı munzur/eteğinde biriken düşler kurşuna dizilirken-


Cömert Yılmaz


Çok saygımla esere


Tara

-yaşayan halklara omuz verirken yıkıldı munzur/eteğinde biriken düşler kurşuna dizilirken-



afaroz edilmiş tüm halklar,
çürük zincirlere bağlanmış da olsa,
özgür yüreklerin kaleminde
daima özgürlüğü anlatacak
özgürlüğünün kıymetini bilmeyenlere...


zincirleri de olsa
afaroz edilemez bir halk..

Çocuklar kız yada erkek

:((

Çocuk kalp Allaha emanetimdir

Her dem

Duam ve Meleklerimlesin

inşAllah

uslubunuz çok güzel...

Şairin hayatla ve şiirle, düzeni düzenlerle hiç bitmeyen kavgası.Güzeldi.Saygı ve sevgi.

Süngü giyinmiş bebeler, alnının akında ordadır halâ
Ordadır, Dersim'ce güllerin içinden bakar
O çığlıksı sessizliği, teninde derelerin ışıltılı kıvancıyla
Bükülür sesin, eğilir içinde bilmediğin bir yer
Ah o yer, ölümsü kokusu geçmişe düşmenin acısına sancıyan..


Söyleyecek söz bırakmamışsın mamoste..
Destte dilette saxbi..
Slav û Rez..

yuregınıze munzur kadar tesekkurler

beyazın kendisini aklamasından değildi
siyahın karalara bürünmesi...

**üzerinde bir hayli düşünülmesi gereken iki satır.. teşekkürler...***

-yaşayan halklara omuz verirken yıkıldı munzur/eteğinde biriken düşler kurşuna dizilirken-

söz biter....

kutluyorum sizi saygılarımla

-yaşayan halklara omuz verirken yıkıldı munzur/eteğinde biriken düşler kurşuna dizilirken-


Dersimin cocuklari kana bulandi...
Can kurban boyle siire... SAYGILAR,,,

bacası tütmeyen yaslı haneler bırakıldı sisli mazisinde
ne el sallayanları kaldı, ne su dökenleri peşlerinden
yaka-paça sürüldüler baba ocağından diyar-ı gurbete

cok etki birakan bir siir.
yorum yazamam bile yüreginize saglik
sonsuz saygimla

İnsanlar defalarca aforoz ediliyorlar. Sadece grup ya da toplumların başına gelmiyor.
Bazı zihinler illa onlar gibi olmanız gerektiğinde ısrar ediyor.
Fikirlerinizi söyletmiyor.
Birde bayan olunca, başka türlü hakaretlerde başlayabiliyor.
Fikir ile değil, bel altı ile sözler ile yaralamaya başlıyorlar.
Çünkü görüyorlar ki, fikir ile baş edemeyecek kadar acizler.
Geriye kaba güç ve sövgüler kalıyor. Eziyetler,aforozlar başlıyor.
Neyse uzatmayayım,oldukça etkilendiğimi söyleyeyim yeter artık.
Tebrikler,saygılarımla...

Harikasınız, kutlarım sizi...
Dünün, bugünün ve hatta yarının izlerini taşımış bu şiir.. Yüreğinize sağlık...

''mavinin umut dağıtmasından değildi''
ondan olsaydı keşke..keşke mavi hep umut dağıtsaydı..aynı gökyüzüne farklı yerlerden bakarken biz,keşke o her yere aynı umudu dağıtsaydı..

ustaca işlenmişti dizeler..ki;hissettiriyordu fikrimce..
tebriklerimle..

mavinin umut dağıtmasından değildi
al al olmuş kırmızının kan-ter içinde kalması... :(

HİÇ BİR ÇOCUK...

DÜNYANIN HERHANGİ BİR YERİNDE NEFES ALAN HİÇ BİR BEBEK ÖLMEYİ YA DA ÖLDÜRÜLMEYİ HAKETMİYOR...

...

sustu yüreğimdeki şarkılar şimdi...

çok söze gerek yok harkulade üstadca ustaca
bu arada şiiri siz nasıl okuyorsunuz mercek mikroskop filanlamı ben kaçkez konturol ettim bulamadım önerilerini için çok teşekkür ediyorum

"götürülüp meçhul memleketlere gömüldü bitkin gülüşleri",
yalnızca sair ruhlu birinin fark edip yazacağı bir dize idi
kutlarım!

Bilsen otuz altı yaşıma kaç soykırım, kaç cinnet sığdırdılar..

Hey bıra, derdémın gırané naxwe mıné jı tera diroka emré xwe bı gota..

Ne demeli şimdi sana heval. öyle bir yarayı kanattınki.
avaz avaza bagıyorum şimdi Susup durma karşımda MUNZUR sesimi duyan var mı dersın heval.
yüregine saglık.

ben sizi anlıyorum çünkü o tarihi ve coğrafyayı biliyorum şair çağının tanığıdır ama herkese anlatabiliyormu o tarihi bilmeyene saygılarımla

trajedi hikayelerin kar çiçekleriydi koyaklarda
masal adı altında anlatılırken kulaktan kulağa
rüzgarların öpmeye kıyamadığı örgülü saçlarını
medeniyet adı altında kazıtıldı kanatılarak yaraları
.....

bu bölümü ben yazmalıydım..!!.
medeniyetin doğayla bir bütün olan insanı alıp koparışı özünden....
cinnetin adresi bu..
insanlık trajedyasının kaynağı..

rüzgarla haşır neşirdi oysa örgülü saçlar, esintinin ninnisiyle dönerdi devran..
oysa şimdi, munzur bile datanamaz çaresizliğe, yamaçları koskoca gövdesi altında ezilip her gün yeniden ölür..
..
teması, üslubuyla şaire has bir şiir daha..
siyahla, kırmızıya tanınan bu ayrıcalık nedendir bilinmez ama, renklerle başlayıp renklerle biten armoni , bu sefer şiirin o bilerek matlaştırılmış çehresine sanki farklı bir pencere açmış..ışık sızıyor gibi....bunu çok beğendim..

tebrikler şair,
çoğalarak ayrılıyorum sayfadan...

"aforoz" aforoz ettiğimiz kimler, yüreğimiz mi? insanlığımız mı? ...sevgimiz mi?.......

o kadar çok varlar ki...sayfalar almaz.

dersimin kayıp kızlarına ithafen yazılmış bir şiir!

önce dersim'den başlıyayım. Dersim benim meslek hayatımda ilk göz ağrım ve ilk şiire başladığım yer.Sene 1985 dersimle tanışmam.ilkler hep belleklerde iz bırakır bilirsin.Hayatı, insanlığı, acıları, sevinçleri, doğal şartları, töreyi, gelenekleri....çoğunu orda öğrendim.Hiç yabancılık çekmeden, insanların sıcak kanlılığı ile evlerini açtılar.Minnettarım onlara.Nezninde sevgilerimi saygılarımı gönderiyorum burdan tüm dostlara...Bizler kardeşiz ve hep öyle de kalacağız...

şiire gelince, sadece dersime ait bir hayat hikayesi değil elbet, ülkemin bir çok yerinde böyle, insanların vicdanları, sevgileri, duyguları kendilerine önce hesap sorması gerekir.Birçok konuya ışık tutmuş şair engin düşüncesiyle...
artık gerçekleri görüp; aydınlığa, barışa, kardeşliğe, dostluğa, sevgiye yelken açmalıyız hep birlikte.

kalem hep güzeli yazmalı bundan böylece...

şiir için teşekkürler ablam

tebriklerim usta kalemine engin yüreğine...

saygılar...

Çiçekler açmalı Munzur un kenarında,
Balıklar ürkmemeli gölgelerden ,
Tedirginlik yok olmalı gönüllerden ,
Sevgi akmalı Dersim li yüreklerden. Dadaş lar diyarından selam olsun tüm bölge halkına . Bu ülke ,bu insanlar bizim. Kutlarım kaleminizi selam ve saygılar.

Bu yaban ellerde Dersim kadar nergisler kokmuyor Can Abim...Munzur'dan bir tas su içmektir tek derdim ölüp gitmeden...altı yedi yaşlarında en son gördüğüm memleket şimdi buram buram tüter gözümde...tepelere çıkıp kayalara sesimizin yankısıyla seslenişimizi ve kırmızı kınalar yakışımızı avuçlarımıza hiç unutmuyorum...bir de kadınların çamaşır yıkama günü olurdu...aynı mahalleden komşular kapılarının önünde çamaşırlarını yıkarlardı büyük leğenlerin içinde...hiç unutmuyorum o leğenlerin içinde çıplak ayaklarla çamaşırları yıkayışımı teyzemlerle...bir de gelin odalarını hayal mayal hatırlıyorum...işte bu kadar...ne arap kızını ne Düzgün Baba'yı ne de Munzur'u hatırlıyorum...resimlerden biliyorum sadece...en büyük hayalimdir bir gün Dersim'e gitmek ve göremediklerimi görmek...memleketin toprağını doya doya ciğerlerime çekmek...

Dersim'in kayıp kızlarına ithafen yazmış olduğun bu şiir başımın tacıdır bilesin...

Sana Munzur'dan bir tas su
Bir yürek sevgi
Bir yaşam dostluk yolluyorum
Dersim gibi direncin
Bahar gibi yüreğin olsun Can Abim...

sevgiyle...

yazık, güzelim şiirleri site üyeleri es geçiyor hep...

kutlarım

sevgili dostum
yürek akışlarınızı beğeniyle okuyorum.
duyarlılığınıza saygl sevgl sunuyorum

şairler tarihten ve toplumdanda sorumludurlar
şimdi şairimizin yaptığı gibi

ben diyorumki şairlerdir dünyayı kurtaracak olanlar

tebrikler şair

dersim dört dağ içinde
kanı bardak içinde
dersimi hak saklasın bir yarim var içinde

(Dersim dağlarında çifte pınarlar
Ne bilsin ki dostlar böyle olcak
Yağmur diye gökten kurşun yağacak, Ali Asker )
Kutlarım gerçekten çok güzel anlamlı bir şiir dile getirmişsiniz,
Sevgiyle selamlar...Malazgirtli.

beyazın kendisini aklamasından değildi
siyahın karalara bürünmesi...


şiir baştan satırları coşturmuş


susmak en iyisi....kocaman tebriklerimle dost kalem :)

bazı şiirler et-kemik hesabı sahibinden ayrılmazlar ama bir yandan da evrensel boyutta tarihe geçmeyi başarırlar.
siz sevseniz de sevmeseniz de onlar mutlaka tarihteki yerlerini bugünden hazırlarlar ki aslında bu kapasitedeki
şiirleri yarına taşıyan "bugün" değildir.

işin özü, "geçmiş acıların hala tazeliğini koruyan sızısını" oldukça seviyeli kelime dizimiyle ve duyguda yoğun ama boğmayan anlatım üslubuyla okuyucuya ince ince sunmaktadır.

cömert yılmaz,

vazgeçmiyor "insanı" anlatmaktan... elbette onun şiirlerinde insanoğlunun komik hallerine pek rastlamıyoruz
ve bu durm bazı şiirseverlere göre eksik görülebilir. ama anladığım kadarıyla cömert yılmaz, "tebessüm"ün ancak
insanın veya sadece bir halkın yaşadığı acılarla, bir diğerinin "barışık" olması halinde doğabileceğine inanıyor.

bu inancı oldukça güçlü ki bizler her seferinde iliklerimize kadar o acının derinliğinde "barış ve sevgi umudu"nun
saklı olduğunu gözlemleyebiliyoruz. aynı zamanda şairimiz, barışın kesinlikle "söylem"lerle
yaşanamayacağı gerçeğini özümseterek şiire "farkındalığın" damgasını da vurmayı ihmal etmiyor.

"barış"tan kastettiğim, bir toplumun tüm katmanlarını kapsadığı gibi daha önemlisi o toplumum önce "kendiyle"
barışık olması gerçeğidir. kim bilir belki de tek ihtiyacımız olan şey vicdan'dır...

muhteşem şiire
içten teşekkür ve tebriklerimle
hüznün bol olsun şairim...



miNa.. tarafından 3/10/2010 3:14:16 AM zamanında düzenlenmiştir.

Yasamak ne zor kalbi olana ..
Hüzün gerek bize hüzün gerek ..
Mutlulugu iple cekelim diye kiymetini bilelim diye ..

Dünyanın icinde yasariz.Dünya icin yasamayiz!
Dünyaliyiz.Dünyaci degil.

Yürek dizelerin eksik olmasin sair
Her daim saygi, yüreginize saglik

efLaHatun tarafından 3/10/2010 2:58:07 AM zamanında düzenlenmiştir.

efLaHatun tarafından 3/10/2010 3:27:38 AM zamanında düzenlenmiştir.

ne çok zamansız gömülmüş gülüşler düşler sözsüz agıtların çıglıgında ve gelincik papatyalar giriye dönmüş yobaz ellerin yelinde

güzeldi efendim yüreginize saglık selam saygılar

Adı bile hüzün...kendi hüzün
Yaşanan acı olaylardan bize kalan hüzün
Bence artık barış çiçeklerini yeşertmeliyiz..bu yük ağır geliyor..
Kutlarım..

Dersim,
bitmeyen öykü
ve hiç bitmeyecek...

sevgi saygımla usta.

Yüreğinize sağlık...