En iyisi bugün git yarın gelme...
“giriş- çıkışı kapanmış hayatımın, çıkmaz sokağındayım sevdanın”
Kir pas içinde yüreğim, yıka mavi bir denizle içimi Uykularımı çok derinden kestim, acıyor kapattıkça gözlerimi... Şimdi yanımda böyle boylu boyunca duran Hayatın ettiği beddualara karşı nazar boncuğum O soluklandığım bir çift yeşil, batıyor yüreğime Sevgilim en iyisi bugün git yarın gelme. Yükte ağır, pahada hafif hayatımın bozgunu Şehir kavgalarında anladım en çok Ve korudum erginlerden El değmemiş çocukluğumu Hani söyledikçe aynı kelimeyi, dilin nasırlaşması Ve hep aynı dileği taşıyan ağaç dalının yorgunluğu Tüm seslerin top yekun aynı tondan susuşu Şimdi hafiflet yükünü sevgilim, yürü bu suna yolu… |
Şehir kavgalarında anladım en çok
Ve korudum erginlerden
El değmemiş çocukluğumu
...............................
Tek bir harfle belli belirsiz yakalanan kafiyeyi öyle çok seviyorum ki şiirde... ama bunu yapmak zordur gerçekten de, çünkü şiirin ritmini öne çıkarmak gerekir kafiye fakirleştikçe...ritm mükemmel, kıskandım bu dört dizeyi haberiniz olsun:)
Tebrikler...