Öylesi farkındalık dolu bir yaşam kesitini dizelere dökmüşsünüz ki, eminim kaldırımdaki herhangi bir taşın yerinden oynamış yada eğik duşunu bile farkederdiniz gönülgözünüz açıklığında...
Yaşamımızda yürek dükkanlarımızın sahibi olmakla, kiracısı olmak arasındaki fark ta anlatılmış ince detayla.
Kaptanımızdan da başka türlüsü beklenemezdi zaten.
Yürek enginleriniz açıklığına bizlere yol verişiniz harika.
Gönül'den kutluyorken, sevgi yüklü saygılarımla derlediğim çiçeklerimi bırakıyorum kamaranıza.

ne kadar özenle çizilmiş bir panorama mısralar arasına...
kutlarım,
sevgiler...

. . . ondokuz numaralı dükkan: kitapçı
bir taraf felsefe ve düşünce, öte yanda her kitap matematik üzerine
ve tam karşıda ise, aşk’a adanmışlar dışında, başkası ilişmez gözüne
memleket ve idealler, barış özlemi, yani yaşanacak bütün sevdalar
yürek yaraları da dahil orada işte, hepsi bir kitabın kapak resminde

/kim çekti tetiği, vitrinde yekpare bir kurşun deliği, kim çekti tetiği…/


Hayata yürüyüş...
Önce çocuk adımlarla başlamış ve çocuk gözleriyle anlatmış dünyasını
Sonra ondozlu yaşlardaki yıllar ve düşüncenin yasak olduğunu anlamış en güzeli aşk kitaplarına bakmak derken
Otuzbeşli yaşlarda vurmuş kendini meyhanelere içinde birikenleri kusabilmek için bir meyhane kapısında
Ve yorulmuş...
Bunca yorgunluk yeter demiş numara plakası düşmüş son dükkanı özlerken...


Siz harikasınız Sayın Cevat Çeştepe
Şiirde öyle...

Günümün şiiri dedim ve kutladım yürekten
Saygılarımla

yoruyor,
evet çok yoruyorlar...

saygı ile usta.

. . . numara plakası düşmüş son dükkan:
kepenkleri yeni tanışmış kilitle, kim bilir içinde, neler-neler saklıdır
ama mutlaka duvarında, üç yaşında gülen bir çocuk fotoğrafı asılıdır
günde iki kere değil, bozuk saat yaşamda bir kere gösterir doğruyu
demek ki şimdi bu kaldırımdan ayrılmak ve karşıya geçmek zamanıdır


abi anlatımve söyleme ustalığın izlenimciliğin ve ayrıntıdan çoğaltman hayatı hep hayranlık uyandırdı bende..senin fotografların arasında saçılıp kalıyoruz..ve sahici..ve doğru ve yanından geçerken gördüğümüz hayatların yanında..

finalde cidden boğazıma bir şeyler düğümlendi..kendi yaşadıklarımızın hesabındandır belki

selam saygı ve muhabbetlerimle

ben ŞİİR okudum
ama doymadım
yarın da baş köşede okumalıyım...

tebrikler

Tek haneli dükkanların sıralandığı bu kaldırımda, önünden yan gözle bakarak geçilmiş daha nice dükkan var. Şiir değil de bir uzun hikaye yazmak niyetinde olsaydık o dükkanlardan da içeri elimizi gözlerimize siper ederek bakar ve gördüklerimizi aktarırdık. Ama bu bir şiirdi işte. Eğer yola çift haneli dükkanların sıralandığı kaldırımda yürüyerek başlasaydık, neler yazabileceğimizi bilmediğimiz bir şiir.

Özümsenmiş bir yaşamın özetlenmiş bir biçimiydi dipnot. Kutlarım.

/yoruldun mu, yolun tam yarısı işte bu son dükkandır, yoruldun mu…/


yorulmak mı...

yolun diğer yarısına son hızla koşmak var daha...

tebirkler değerli kalem...