BALONLARDAKİ ÇOCUKLARLA
/elimizde hayal balonları/
hiç unutmam gene bir gün ., rüzgarın tatsız yönden estiği bir gün binlerce değil daha da çok ., on binlerce çocuk girmiştik kol-kola yürüyorduk ., ’bugün ölmek değil-yarın gülmek istiyoruz’ sloganıyla ama birden ., egemen bir ses yükseldi meydan hoparlörlerinden… (yüksekten bir ses) : --- müjdeler olsun ey ahali ., nihayet açtık yok etmeye giden yolları ve hepiniz kadrolu olacaksınız… gözünüz aydın tabut imalatçıları ., gözünüz aydın mezar kazıcıları… hayal balonları sönerken ellerimizde ., korkuyla bakıştık birbirimize işte o an ., on binlerce megatonluk bir çocuk çığlığı düştü tam orta yerimize., düştü yüreklerimize…: --- ÖLÜYORUM ANNE ., ÖRT BENİ …!!! . . , /bildiğimiz o çocuklarla/ yıllar sonra bir gün ., rüzgarın bilinmeyen bir yönden estiği bir gün boş bakışlarla gezinirken ., henüz yaşamadığım günlerimin içinde havası kaçmış ., rengi solmuş bir balon düştü ayaklarımın dibine güneş ., ışığını söndürmeye çalışırken bir ses geldi çok derinlerden… (içimden bir ses) : ---müjdeler olsun çocuklar ., yakında özgürlük açacak kör kapıları güvercinler salınacak kafeslerinden ., uçurtmalar birer gökkuşağı kahkaha topu olacak her oyuncağın adı… cılız bir esinti gibi kalan son nefesimle ., şişirdim balonu var gücümle bilmediğim dillerden ., bilmediğim türküleri söyler gibi inanır mısınız onbinlerce çocuk doldu balonun içine… ---DOĞUYORUZ ANNE ., ÖP BİZİ …!!! . . , /karşılama-kavuşma/ Bugün hiç gelmeyecekmiş gibi gelen ama yarınlarda bir gün mutlaka gelecek olan bir gün… O gün ayaklarım beni ., bekleyeni olmadığı-uğurlayanı kalmadığı için kendini buzlara gömen o istasyona götürdü…. Çok bekledim ama sonunda yüzleri soluk hasret çiçekleri vuslat ülkesinin buzlara saklanmış bu istasyonuna yorgun bir kara tren getirdiler duman-duman tüterek/iterek arkasından… Tren peronu ortalayıp durunca yalnızlıklar kompartımanının içinde bir yalnız kadın elinden bırakarak yazdığı/yaşadığı romanı ürkek bir ceylan gibi kalktı yerinden… Trenden indi., karşımda durdu… Aynı anda trenin pencerelerinden güvercinler havalandı., çocuklar ellerindeki balonları havaya bırakıp etrafımızda halka olup halaya durdu… Biz adım-adım yaklaştık birbirimize… Ve .., OYYY NASIL SARILDIK BİR BİLSEN., NASIL SARILDIK… Cevat Çeştepe |