işte böyle…, geçmez, bitmez, gözüne uyku girmez bir gecedir
duyguları süsler gün yüzü görmemiş hayaller, öyle bir gecedir
şimdi canımın içi, şimdi gecedir.



— yakamoz düşer gözlerime. . .
vakitsizce kalkıp bir sigara yaksam, saatin kaç olduğuna aldırmadan
sonra tavan beyazına resmini yapsam, sigaramın tüten dumanından
ve uzanıp sırtüstü seni seyretsem, saçında dolaşırken parmak izlerim
kendi denizimizde yakamoz olsa, gözlerinin içinde kaybolan gözlerim

— ölümün bile çok uzaklarında. . .
açık penceremden içeri dolarken, şehrin yağmur kokulu bütün ışıkları
ışık olup sarsam tavandaki seni, dört yanın aşk gibi bereket tarlaları
ve saklanarak bir buğday tohumuna, uçsak kainatların en uzaklarına
korkunun, kavganın ve hatta ölümün bile, orada boy versek yarınlara

—bir türkü gibi her sabahıma. . .
gün olur, gün doğar duru rengiyle, tarifsiz denizine onurlu yaşamların
kuşbakışı anıt oluruz orta yerine, sevinç çığlıklarımız ile aydınlıkların
yani sevdiğim en yalnız geceler bile, işte böyle seni saklıyorken içinde
ben türküsüz sabah mı karşılarım, kahkahalar atacağım gelecek günlerde.



işte böyle…,bitmez dediğimiz geceler biter, gün doğmak üzeredir
umuda dönmüş, gün görmemiş hayaller ile, gün doğmak üzeredir
ama şimdi canımın içi, şimdi hala gecedir.


Cevat Çeştepe



şimdi gecedir…
ölümün bile çok uzaklarında bir yakamoz düşer gözlerime, türkü söyler gibi beklediğim her sabahıma…