Yaşanmaz bu şehirde.

Saçlarından tutup yaktığın
şiirlerin cesetleri
savrulmuş rüzgarla,
eli ayağı kırık caddelerde...

Korkusuz masallarimda büyüttügüm izlerin kaybolmaz bu sehirde,
sen ancak elini ayagini kirarsin bu sehri, gidisinle
ve ben eli ayagi olurum tüm korkusuz ve cesur sokaklarin,
gitmene degecek bir veda olsada bu ayrilik, ve ben ayriligin soguk nefesine bin ah kondursamda,
susturamadigim binlerce siir büyür, her ölümün pesi sira..
hadi git/ sen..e!


Yaşanmaz bu şehirde.

Temizleyerek önce
el sürmeden
yoğun bakım sokaklarını
ve sonra
tevbeye yeltenmeden,
bunca sevişmenin sonuna takarak ayrılığı

git/sen/e...


Yüregin uzanmasada günahlarinin yani basina,
sen herseye ragmen bitap bir kentte alabildigine özgür ucarken simdi,
aglamadan sokaklarimda, güldüremedigin kac yokolus varsa
hice sayarak,
gölgenin matemini sürmedigi sehirlerimden
hadi..
ne olur
git/ sen..e

Cok güzeldi..
Kutluyorum