HAYATTAN KESİTLER
Hayat değirmeninde
öğütüyordu beni zaman zerre,zerre miskal,miskal eşiklere turap olsamda ahhh deli gönül savrulsam, öbek,öbek harman,harman bir çırayla bir çıngıyla yakılsam alev,alev duman,duman gök yüzüne uzansam. Yıl,hüzün yılıydı benim için dayanmıştı kara gün... kapkara heybetiyle kapıya elde yok avuçta yok dert dersen katmer katmer bire bin ekleniyordu sayıya ilk huzur denen hal terki diyar eyledi ardından soframdan yüz çevirdi et kapılar kapandı birer birer yüzüme ölümün eşiğinde bu gün duruyordum nihayet. Ölüm, kurtuluşmuydu bilinmez lakin aslın başlangıcı olduğu belli zor ve badireli günler gelip çattı çöreklendi yılan gibi kapıma önde ben,ardımda çocuklarım yokluktan minicik yavrular kıvranırken kıvrım,kıvrım Allahım kurtar bizi diye el açıp dua ediyordu, gözü yaşlı çocuklarım. Bir baba için en zor anlardan biriydi bu an çocukların gözünde küçülmek bir lokmaya kul olmuşuz biz yaşamak denirse buna eğer evladır bin kez ölmek ölüp ölüp dirilmek... dünü arar olduk her geçen gün yarından kesildi umudum kanım çekildi damarlarımdan yüzüm,sessizliğine büründü ölümün... |
Bir baba için en zor anlardan biriydi bu an
çocukların gözünde küçülmek
bir lokmaya kul olmuşuz biz
yaşamak denirse buna eğer
evladır bin kez ölmek
ölüp ölüp dirilmek...
dünü arar olduk her geçen gün
yarından kesildi umudum
kanım çekildi damarlarımdan
yüzüm,sessizliğine büründü ölümün...
Mükemmel bir anlatım üstadım. Saygı selamlar..