Oğlum ! Avuç içlerini öpmeyi özledim ve kokuna yüz sürmeyi Bu yüzden bende kalan kazağın ile yatışım Patiklerini koklayışım
Yürürdün Uçsuz bucaksız gözlerin kadar derindi adımlarının izi
Yorulurdun kucakla...derdin şenlenirdi göğsüm ve uyur kalırdın omzumda Zamanı durdururdum
Parmak aralarından yoğurt yerdin Dudak kenarlarında tebessümler beyaza boyanırdı Su isterdin bardakta el izlerin kalırdı
Kocamaaan kamyonlar geçerdi uzağından Takılı kalırdı arkalarında yüreğin bir de kuşlara ki kuşlar yanaklarına konardı senin
Soğuk havaları severdin sen çorapsız ayaklarınla ve pencerenin önünde yağmurlara bakmayı Parmağının ucuyla her damlayı yerlerine koymayı Melekler şimdi benim gözlerimden indiriyor damlaları ve bana bırakıyorlar tek tek saymayı Sen telefonun ucunda dualar ediyorsun Rabbi yesir ve la tuassir... Allahım anamı/babamı koru... Günahlarım dökülür her kelimenin sonunda ve temizlenir yüreğim masum avucunda
Ne çok kitaba baktık...
En çok da çocuğunu kaybeden yunusa O yunus oğlunu buldu gözyaşlarının arasında Bu sefer ben kayboldum dalgaların tasasında Şimdi sensizim ve uzağındayım rüyalarım çevrildi tümden kabusa
Gelişin geceydi senin... ve geceler kokuna boyanmıştı -ne çok yıldız yağmıştı- ve gidişin... yine gece Uyku geçmişte kaldı
Oğlum ! Özlemin yüreğime çakılmış paslı çivi Uzağında ölüyorum Gel gel de tut ellerimi sensiz adam olamıyorum...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sensiz Adam Olamıyorum şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sensiz Adam Olamıyorum şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Parmak aralarından yoğurt yerdin dudak kenarlarında tebessümler beyaza boyanırdı, su isterdin bardakta el izlerin kalırdı.
Ne çok kitaba baktık... en çok ta çocuğunu kaybeden yunusa. O yunus oğlunu buldu gözyaşlarının arasında, bu sefer ben kayboldum dalgaların tasasında. Şimdi sensizim ve uzağındayım, rüyalarım çevrildi tümden kabusa.
Oğlum ! özlemin yüreğime çakılmış paslı çivi, uzağında ölüyorum. Gel gel de tut ellerimi sensiz adam olamıyorum...
Seni Seviyorum...
daha öncede geldim bu sayfaya bir kaç defa....yorum düşmek zamansızdı belki.
kanatmaktan korktum lakin,belliki can hep kanıyordu.......
bu sefer tek bir cümle olsun düşmek istedim yinede dost....bir dua niyetine belki de....
belliki acının tarifi yoktu
acı yorumsuzdu belki....
ama umuttu o....umuttu hep
bağışlansın evladınızı Allahım size
ve şirinliğince bağışlasın tüm sevdiklerine......hüzündü tümüyle.....
Okumuş yorumlamıştım ama sesli dinlemek ayrı bir zevkti..demek isterdim ama hüzünlerin zevki olmuyor... Onu öyle güzel anlatmışsınız ki; gözümde parmakları ile yoğurt yiyişi geldi...Avuçlarından ve masum yüreğinden öpüyorum yavrunuzu..Şefkat benim iliklerimde hep..Kan olup dolaşır damarlarımda..Sitede üzüldüğüm ayrılıklardan biri sizinki bilmem bilebilir misiniz ama... RABBİM BAĞIŞLASIN...ESRA
nice ziyaretler yaşar yürek evimiz..nice mutluluk ya da hüzünler yaşanır.. hiçbiri can kadar, kendimizden bir parça yavrularımız kadar kalıcı değil...sevgileri kadar daim olsun verdikleri mutluluklar dilerim... harika bir şiir okumanın ve dinlemenin güzelliğinde ayrılırken bu sayfadan...önce vesile olan meleğe sonra yürek sesine mürekkep karıştıran şaire, sonrasında bu güzelliğe sesiyle eşlik eden dogan bilge ye teşekkürlerimi bırakıyorum saygımla...
'' Oğlum, Hani büyüyüp kocamaaan bir adam olacaktın, Hani benim gibi bir adam olacaktın ya, Ben sensiz adam olamadım... Şimdi parklardaki yoğurt kokulu çocuklara Alıyorum sevdiğin elma şekerlerini... Affet ben oğlum, Affet,her adam olacak çocukta seni arıyorum... ''
Sus-tum üstad; İç yakıcı dizelerdi vesselam... İstanbul'a kar yağıyor şimdi, şair ağlarsa mevsim değişir... Sevgiyle...
HÜZÜN DOLU BİR HASRET ŞİİRİ İDİ..DOKUNDU YÜREK TELİME...Dilerim tez zamanda kavuşursunuz,yeter ki sağlık versin Rabbim...Kilometrelerin sevdiklerinize kavuşturması dualarımla.ESRA
oğlunun imkanı olsa allah bilir neler ve ne acı sitemler dökerdi kağıtlara, sen böyle büyük bir acı çekerken onunkinin yanında bir hiç olduğunu o zaman anlardın.... olan evlatlara olurmuş, anne ve baba birbiriyle alır verir, çocuğa kesilir faturalar... o mahsum yüzler adını hiç bilmedikleri ve sonradan öğrenecekleri ne dertlere gark olurlar... her anne/ babası yanında olana boynu bükük baktıklarında, bizler ızıdırapların körüklediği ateşlerimizle bir kere daha yanar kül oluruz..... kutluyorum derin iç çektiren bir şiir olmuş...
vuslata inanmak gerek kavusmak adina. yüregine söz vermek gerek sevgi adina. bekle ve gör, kimse engel olamaz... sen umutla bekle, kimse karsi koyamaz.
_'Demek ki, zorlukla beraber bir kolaylık vardır. Evet, zorlukla beraber bir kolaylık vardır' / İnşirah Suresi 5+6
sabah belki ilk ben okudum şiirini arkadaşım,ama bak bu saat oldu , hala birşey yazamadım.şairin dediği; "kelimelerin kifayetsizliği" meselesi bu olsa gerek. sessiz bir yorumla susuyorum, yüreğine sağlık. temennilerim malumun...
*gördüm babaların ağlamasını dalları düğüm düğüm gövdesi kahve falı ___bir zeytin ağacını köklemek var ya sökmek var ya sarp yamaçtan ardıcı kazma vurmak beşyüz yıllık meşeye ___acısını duymak var ya kopmanın babaların ağlaması işte o babaların ağlaması öyle zor*...
Hasan Hüseyin'in, alıntılamış olduğum bu mısraları hep koca bir yumru oturtmuştur yüreğimin boğazına ve şimdi siz o yumru bulutunun, hazince özlemek sağanağını başlattınız ya tarifsiz akar dururum gözlerimden içimi..
Ne çok kitaba baktık... en çok ta çocuğunu kaybeden yunusa o yunus oğlunu buldu gözyaşlarının arasında bu sefer ben kayboldum dalgaların tasasında. şimdi sensizim ve uzağındayım rüyalarım çevrildi tümden kabusa.
yunusbalıkları arkadaş olsun oğluna az ötede şehirler yanıyor..yandı
dudak kenarlarında
tebessümler beyaza boyanırdı,
su isterdin
bardakta el izlerin kalırdı.
Ne çok kitaba baktık...
en çok ta çocuğunu kaybeden yunusa.
O yunus oğlunu buldu
gözyaşlarının arasında,
bu sefer ben kayboldum
dalgaların tasasında.
Şimdi sensizim ve uzağındayım,
rüyalarım çevrildi tümden kabusa.
Oğlum !
özlemin yüreğime çakılmış paslı çivi,
uzağında ölüyorum.
Gel
gel de tut ellerimi
sensiz adam olamıyorum...
Seni Seviyorum...
daha öncede geldim bu sayfaya bir kaç defa....yorum düşmek zamansızdı belki.
kanatmaktan korktum lakin,belliki can hep kanıyordu.......
bu sefer tek bir cümle olsun düşmek istedim yinede dost....bir dua niyetine belki de....
belliki acının tarifi yoktu
acı yorumsuzdu belki....
ama umuttu o....umuttu hep
bağışlansın evladınızı Allahım size
ve şirinliğince bağışlasın tüm sevdiklerine......hüzündü tümüyle.....
saygımla.....duamla.....