Okuduğunuz şiir 24.4.2009 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
Zelzele
ne mutlu olmanda g/özüm vardı ne ana d/ilin(d)e sözüm…
kırık/dökük bir hayata çalım atıp çaldım gönlünün kapısını tam da bu eşikte kurban verdim geçmişimi kutsal bellediğim sevdanın hatırına serdim davamı ayaklarının altına
sıyrılıp yıldızların arasından kalbine sığınmaktı yüreğimin derdi ay’ın gölgesinde seni sevmek/sana sevilmek içindi çırpınışlarımdaki gayret…
tan yeri ağardığında mavilikler giyinip güneş ısmarlayacaktım bir tutam vurup umudumu sırtıma…sana yol alacaktım -kalbin vatanım/aşkın bayrağım olacaktı- azığımda bir yığın huzurla sana koşacaktım
eğer ki; pusuya düş(ürül)meseydi adımlarım
sonra kırmızılar döküldü düşlerimin şakağından özlemlerim kaldı kan revan içinde sevmek için canım gider alnının ortasından vurulurken bahtım...
çocukluğumda dinlediğim kar masalının yanında zelzeleye meyilli çığlıklarım ve hırçın bakışlarım dolar yeniden avuçlarıma…
- çocukların çığlıklarında kıyamet kopuyorken/aşk bize haramdı sevgili-
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Zelzele şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Zelzele şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Göç Geçer Geçer ayrılıklar baladı Bize böyle pay kalır
Ağla sevdiğim . belki dönemem Kış yanar, düş üşür yüreğimde Ağlarım . gözyaşım beyaz kalır
Sonra askerler yeniden kuşatırlar aşınmış kaleleri Bin havar parçalar gecenin döşeğini Ocaklar iniler, yas büyür, orta yerde kan kalır Dıngılava'da peştemalli çocuklar havuzlara işerler Gözlerinde bir mahmur özlem kalır
Derken bir ankara, bir poyraz beni döve döve içeri alır Yollar da giderek uzaklaşır . giderek uzaklaşır Fahişeler terli kasıklarıyla sabaha uğurlanır Kuşlar inkar edilir, gökyüzü yağmalanır Ben büyürüm bu kederle kalbim uslanır
Ağla sevdiğim! ağla ve kucakla kumral delikanlını Buralarda çatılmış bir tüfeğim böğrümde taflan kalır Şimdi kızılay'da oturmuşum, hasretin kancasında Geçer zaman, geçer yıllar, günlere bir yeni hazan kalır
Ağla sevdiğim . sen hep mağlup bir ağlayışta Ben uzak susarım bu mağlubiyet için hep anlayışta Bak çöpçüler bu geceyi de piç edip süpürdüler Ben ise haber değeri olmayan bir haykırışta Özleminle hala bir yakarışta
Ağla! bende ağlarım gözyaşlarım özlemine az kalır Buralarda nem var! nem varsa sende kalır
Gittim Ve yittim Oralarda usul usul talazlanan nehirlerde yaz kalır Yaslarım günleri yüzüme gözyaşım beyaz kalır
Ağla sevdiğim . buralarda döne döne (mem!) Artık bir yeşile dolmasak da anılardan haz kalır Sen de bir zaman duyarsın Bir gün bir taze mezar kazılır Ardından bir dağınık gazel ile, kül ile Ankara'da bir ölü yılmaz kalır
ben bu şiiri kaçırmışım ustam çok yazık etmişim :(
bu eserle affettireyim kendimi armağan olsun kabul buyur lütfen .) sevgi ve saygımla ustam
sonra kırmızılar döküldü düşlerimin şakağından özlemlerim kaldı kan revan içinde sevmek için canım gider alnının ortasından vurulurken bahtım...
çocukluğumda dinlediğim kar masalının yanında zelzeleye meyilli çığlıklarım ve hırçın bakışlarım dolar yeniden avuçlarıma…
- çocukların çığlıklarında kıyamet kopuyorken/aşk bize haramdı sevgili-
ne kadar anlamlı dizeler.içinde dünyalar kadar anlam barındıran bir şiirdi.tebrikler emeğine saygılar çocukların çığlıklarında kıyamet kopuyorken/aşk bize haramdı sevgili-
bana bir fısıltı ... bağışladı toprak.. şiir aktı.. bağrından annemin.. sonra ağlamak ne güzel.. dizelerce herkes sanır boşun boşuna.. her sanır ölüm normaldir.. vesalam...
Cömertim....Ne güzel yakışmış günün en güzel köşesine..Yüreğinden hüzünle söktüğün kelimelerin ne güzel uyum sağlamış yaşamın perdesine.....O çığlıklardan basamakları çıkmak kolay mı?..Kim nefes nefese kalmayacak duyduğunda..Zelzeleler yıktıkça yürekteki sesler çoğalacak masumca......Kalemin hep yazsın..Kutluyorum, kutluyorum..
-kalbin vatanım/aşkın bayrağım olacaktı- azığımda bir yığın huzurla sana koşacaktım
- çocukların çığlıklarında kıyamet kopuyorken/aşk bize haramdı sevgili-
Haram olmaması gereken güzellikler, maalesef haram deniliyor yaşamımızda.... Anlamlı ve duygu yüklü şiiriniz... Kaleminize, yüreğinize sağlık... Sevgilerimle...
ey şahin bakışlım bülbül avazlım bir eli kadehli bir eli sazlım işte ben gidiyom kal ahu gözlüm ne sen beni unut ne de ben seni ‘’
.....
bir şiir ki içinde türküler cirit atıyor hani sevdamın ritimsel dokunuşları gibi göğsüme ve dünyanın çamuruna bulanıyor yağmurlar oysa çocuklar oyun oynarken kirlenmeli...
bir elinde kadeh var meyhane günceleri bir elinde saz var katre günceleri...
içinde herkesin artık dillendirmekten korkmadığı dünyanın ateşi var cehennemden önce...
oy havare der ,bir şarkı günün birinde kız gözlerini açıp usulca şarkıya yaslar başını ve yüzün geçmişten kalan, dediğinde ertesi gün alnına kız artık yorgundur...soluğu ağır gelir dudaklarına...
ama şiir yazmasa da, kalbi buradadır hep şiir okur...
Kızdığın kimdi acaba? bütün hayat mı? o bütün hayatı sığdırıp aradığın ne çok çerçeven olmuş.Birtek çocukların çığlığı dur demiş sana.Neyi hatırlattı bu çığlık sana? Varlığını mı ?Niçin yaşayorum mu dedirtti yoksa ey sevgili zanlı sensin mi? Peki ya durur mu yüreğin sanki böyle çelişki yazarsan?
....................... tan yeri ağardığında mavilikler giyinip güneş ısmarlayacaktım bir tutam vurup umudumu sırtıma…sana yol alacaktım -kalbin vatanım/aşkın bayrağım olacaktı- azığımda bir yığın huzurla sana koşacaktım
eğer ki; pusuya düş(ürül)meseydi adımlarım ....... beğeniyle okudum , kutladım kaleminizi ve yüreğinizi...
biz ki ateş elli serin yürekli ne sevdalar beledik ne çemberlerden geçtik hem biçtik hem biçildik alnımıza çakılmış gölge gibi bir dava dilimizde muştular yüreğimizde yara devşirdiğim güller yalnız sana değildi o simsiyah güllere ülkem gelinlerinin kınalı eli değdi çocuklarla bölüştük tüm umutlarımızı ve onlarla uçurduk uçurtmalarımızı bilesin ey sevgili sevdan içimde akkor gülmeden çocuk yüzler sevdanı yaşamak zor
usta kalemler uzun uzun yorumlamış şiiri... bana da sadece bu güzel şiiri okuyup susmak düşer o vakit... günün şiiri olarak görmek isterim can-ı gönülden...
ne mutlu olmanda g/özüm vardı ne ana d/ilin(d)e sözüm…
kırık/dökük bir hayata çalım atıp çaldım gönlünün kapısını tam da bu eşikte kurban verdim geçmişimi kutsal bellediğim sevdanın hatırına serdim davamı ayaklarının altına ************************** baş koyduğum sevda bağlı olduğum toprak gibi geçmişim geleceğim ve kavgam kadar büyüktü.. dil ve4 ırk tanımayan sevda pusularda kurban giderken yinede büyüktü yüreğimde sevdaya vurulmak kurşunlarala vurulmaktan daha değerliydi...
sevgide kimlik arayanlar yanılıyorlar mantıkta bulamayacaklardır zira sevgi tomurcuğunun çatladığı yer olan yürek daima insandır...
sevgili kardeşimin destansi şiirlerinde derin izler bırakan öykülerde okuyor olmamız bizim için ne şans...bütün kuruntulardan arınıp sadece3 sevgi dili ile konuşmak kadar güzel ne olabilir...
Cöemrt Yılmaz şiirleri sunduğu sevgi kadar ayni zamanda içinde bulunduğu toplumunda çimentoluğunu üstleniyor ki işte bu erdemdir... çerkezin laza tutulduğu,abazanın boşnağa gönül verdiği bu coğrafyada artık sevgiler vurulmasın ve akmasın sevdanın kanı boz topraklara...
güç bir dipçik darbesi değildir akıllansam ben akıllanırdım...
çok güzel bir şiir okudum kardeşim... yüreğine sağlık... sevgiler yüreğine...
Toynak tarafından 4/24/2009 8:37:33 AM zamanında düzenlenmiştir.
şimdi kimliksiz bir mülteceyim esir düşmüş umudumun rengi kırmızı kızıla çalınca alnını öpeceğim pusularda dermansız düşen savruk dağ rüzgarı gülüşlerinin ovalarıma bahar gelince sesinle dirileceğim su geçmesede boğazımızdan bir yudum gayrı yaşamak helal bize sevdiğim...
ne güzel bir şiir kalemine sağlık abim yüreğin dert görmesin hiç...
sonra kırmızılar döküldü düşlerimin şakağından özlemlerim kaldı kan revan içinde sevmek için canım gider alnının ortasından vurulurken bahtım... şiiriniz güzel; ama beni bu bölüm çarptı.Tebrikler.
Artık öfke uyandıran eylemleri çıkar yüreğinden Nefreti andıran cümleleri kopar dilinden
Bir ısırgan otu gibi tutuyorsun ellerimden Anlaşılmaz garip bir telaşla… Tedirginliklerin isyanıma dönüşüyor her savaşta Damarlarımda uzantısı sana dayanan Paralellerim var oysa..
Biliyorsun..! Sen dikenli gül oldukça Ben nergis olmayacağım hiçbir ikliminde
Oysa düşlerim olmalı dağlarımda, Zambaklar kokan… Düşüncelerim olmalı, sorgusuz,sualsiz Sana yansıyan… Bir tek gölge bulmalıyım güneşin doğuşunda Ardımdan yürüyen… Ve seni sevmeliyim beni sevdiğin kadar
kalemin ve yüreğin hep var olsun abim.. paylaşım ve emek adına tşk..
öyle güzel şeyler anlatıyorsun ki.. duvarların dili var artık toprağın nabzı
- çocukların çığlıklarında kıyamet kopuyorken/aşk bize haramdı sevgili-
hatırlamak tek eylemdi aslında
unutma hep umutla
o bir tek canın gülüşü
bütün dünyaya bedeldi aslında
anlamadılar
anlamadılar
sandılar
haklı bir kâlem
teşekkür ediyorum
şiirdi
sevgiyle kalınız daimâ
.
YAŞAYANKELİME tarafından 1/22/2016 9:40:16 PM zamanında düzenlenmiştir.