Kaldın..Bütün Gitmeler Değersiz Artık
Kaldın..Bütün Gitmeler Değersiz Artık
ölüme ayak diremem hokkamda boşluğun bende olan sensizlik değil bu sensizlikte olan bir ben var biçim biçim için için hokkamdaki boşluğuna daldırırım kalemimi defterimde belirir evinizin olduğu sokağın ucu gel sende ayak direme ölüme gül solgunu dağdağasındayken yorgunluğumuz güney sahillerinin tatlı ocak sonları gibi bana bakmak iki arada bir derede kalmaktı kaldın… gidendim gene düş yangınlarıyla pembeye yabancı kimliksizliğimin anaforlarında perde aralığından görünen o en normal günlerin tazeliğinde kaldın… gitmem neye çare tüm gitmeler kaybetmiştir değerini artık kaldın… dünya terk edip gitse evreni ya da evren terk eylese dünyayı kaldın ya buydu şiir kitabımın karşılıksızlığı ön sözünde haklı susuşlarımın bas bas bağırışı tanrılardan azar işittiğimin sonbaharları yok saydığımın nedeni sen kaldın… tüm gitmeler anlamını yitirirken yaz tatilleriyle hayata sevişken tutunmaklar sorgusuzluğundan vazgeçmiştir konusuz ayrılıklar dönemindeyiz artık yanılgısız aykırılıklar çağında buyur burdan yak giden gençliğim kaldın… bütün gitmeler değersiz artık gözlerinin kıyısındaki karaya vuruldu yürek gemim akşam serinliği söylerken son türküsünü sarılır tüm kökleriyle seninle öpüşmeye ön yargılarım ön yargılarımda kaldın… hiçbir gitmek düşünme nedenim değildir artık mevsimleri senin yerine koyamazdım yaz gamzelerinle eşsiz kırlara açılırdı aydınlık sözcüklerin gözlerimi kapar payıma düşeni alırdım sesinin bana en yakın tonundan kaldın… bir tohum çatlar kulağımın dibinde anarım bizden yana sözlerinin iğnesizliğini güneşimi alırdın keşke dememe fırsat bırakmadan hiçbirşeye rujun olmak isterdim tüm benliğimle gecelerinin tek eseri olmak anladın derinleşemezdim derinleşmek düşüncesizliğiydi acılarımın lüksüydü seninle yaşadıklarım hayatıma gözlük olurdu anladın gitmek nasıl miyop kalakalır bu bir suç mudur yanıtsız sorularımla yaşamaksa gitmek kaldın… deniz çekinir ay’dan hiçbir gitmek uzak limanlara çare değildir artık Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |