Janjan –mussolini-ikona
zapturapt altında
defteri dürülmüş bir ülke ayakları panikledikçe kısırlaşan yol mebzul miktarda hafifmeşrep düşlem serde sere serpe saf teraneleri genetik miras mağdurları zari zari ağlamalar her biri zelil zelve buz üstünde geyik kovalayan hadım edilmiş ırk yeknesak bir halk tık tık kutsuz mussolini zart zurt… kasıp kavuran janjanlı ambalajı geçirdiğin demokrasine avurt – zavurt - et hadi kalk ayağa durma müstakar âh u zâr dünya nerden geldi /nereye gider kimin üvey çocuklarıyız biz kimin onun bunun çocuğu… hakeza ikonası son yol Allahü Ekber gönül gençyılmaz (Allahü a’lem bi-s-savâb=Allah doğrusunu daha iyi bilir.) |
şiirde yer alan ve farklı kültürlerden kaynaklanan sözcüklerle ve yine dünya coğrafyasından esintilerle oluşan bir şiir.
elbette ki biçem gereğince izdüşülmüş bir mizahî yaklaşımı barındıran sözcükler ve ses ahenginin azamîsi..
şiir adından gelen bir ipucunun ardından gitmek, veya başka bir yolla şiirin farklı öbeklenmiş dizelerindeki çeşnili anlamı yakalamak, belki mümkün, belki değil..
ancak yine de, anlamın ne kadar önemli olduğunu da sorgulayan şiir biçemlerinin varlığı yadsınmaz..
iki hoş lâfı ortaya koyabilen bir yapının, okunası olması bile yeterli olabiliyor çoğu zaman..
dünya genelinde, bir ulusun veya aralarındaki ilişkilerin kargaşa ortamına dönüşmesi, veya sınırların içindeki izole sistemlerin anlamındaki kısır döngü..
ne kadar ilerlerse ilerlesin bir irdeleme; şairin okuru yönlendirmek istediği noktada oluruz; kendisi bizlere arka planı, şiire yol açan birikimi aktarmadığı sürece. gerçekten de pek çok şair, bu konuda ısrarlı bir tutum izler ve asla perde arkasını yansıtmaz okura, o noktayı mahrem görür, sırlarını korur gibi koruyabilir, belki de biçem sürecinin özgünlüğünü de önemsediği için..
bu konuda diğer dostların algılamalarına, fikirlerine de yer açmak gerek, bir tartışma ortak noktayı bulmak için daima tek yoldur zaten..
değişik üsbûbu ve tat veren şiiri için, şaire teşekkürler..
saygılarımla. esen kalın.
orhanTİ.