nergis-mesih-mermer
seher vaktini uyandıran yıldızlara
saçını taratan şehriyar hani safir safir ırmaklar akan omuzlarında nergisin kuyusuna öykünen gamzesine kuzguni bir tel konan bırak yüzüm /yüzünde gezinsin ülkemin toprağı kokan sine ege’de bağ bozumu başım çukurova’da pamuğa cimri yürek tütün dizer ince parmaklarım gömütte cevâhir ara dur... *************************** küçük adamcıklar / küçük kadıncıklar toplanmışlar içimde bir hasbıhal çekiştirirler gönlümü o adam değilmiş... buyruğuna /öğüdüne/ övgüsüne kusursuz / keskin hatlı dudaklarına kulak verme bekle ki aşkı serpilsin / filizlenip göverecek sözde safdillik / bilginlik /dindarlık /kurnazlık mesih’e soyunmuş sana dair zünnâr bağlamış beline bakma sevecen sarkıttığına dikenli yemişleri… mermer bezekleriyle döşemeye dursun kalbi gönül gençyılmaz |