sahra dürbünü-buz-lavantasahra dürbünü gözlerim gök bakar içimde yağmur yemiş üç köpek mazi ati ve sen yamaçtan aşağı inmiş ömür boğucu bir deniz gibi çalkalanır tutkum sol şakağımda kör sürüngen mesnetsiz merdiven korkuluğu ruhum kızarmış şafak uykuma kırağı serpiştirir yokuş yukarı yollarda dere yatağı karlı gecelerde devşiririm çatallı odunları yüreğimin çatısında buza çözülür şah damarımda yalnızlık yılandan bir yaşam daha kaç gömlek değiştirir kabuğu kurusu derisi gerisi kaygan yalan kadim vidalar kusar paslı yerden hayal karıncalarım büyüteç altında görünür soryen inat ettim artık koparmıyorum takvim yapraklarını varsın biriksin lavanta kokulu çekmecelerin koynunda gönül gençyılmaz |
harika bir şiirdi gönül
ellerine sağlık
çok beğeni ve sevgimle