yalnızlığım gözlerinden öpüyorumhırsızlık yapıyorum geceden açık bıraktığın kalbine sızıp niyetim bana ait olanı alıp gitmek aslında sağa sola dönüp duruyorum oturduğum sandalyede dalmıştım caddedeki hareketliliğe ters yönlü akan geçmişe eskiden diye başlayan ve hiç eskimeyen cümleleri sevmiyor olsam da kaçınılmaz bir gerçeklik cümlelerin yaşlanması İki yaramazdık komşu dünyanın bahçesinden umutlar çalan ne güzeldik... sonra ben umutların dalında asılı kaldım komşu dünya elindeki gerçeklikle yakalamaya geldiğinde bizi sen de çıkabilseydin aynı umudun dalına sarılıp soluksuz sonsuz öpüşlerimize uyuyakalacaktık en son kim sarmıştı yalnızlığımdan kim öpmüştü gözlerimdeki yerleşik hüzünden cevabını bilmediğim sorulardı... korktum korkum korkunçtu kaybolduğum çığlıkların soğuk nefesi hissizlik ve hiçlik soluyordu şimdinin güftesi durmadan mühürleyip duruyordu tozlu ayrılıkların arasında yoldan çıkmış anıları ne zaman kapılarını açsa kalbimin barajları bütün hisler hasankeyf... |
Cümleler yaşlanıyor
İnsan gibi
Ama insan çocuklaşıyor
Oyuncak barajlardan şiirler yapıyor
O yüzdendir hislerin su altında kalması
Ama neyse ki, kurulmakta olan
sarılmanın ülkesi bizimdir
az sonra bağımsızlığını ilan edecek.
Selam ve sevgiler...