çaldırmadan şimalin asiliğine
yarım kalan sohbetlerimizi
oturalım gölgesinde gülün
ölümün soyağacına konan
kuzgun renkli nefesler
bir ah etsen çıkacak camdan

hadi kokundan biraz gönder
kalp arası açlığımın öğünlerine
tanrı ile yatıp kalkan bu kör zamana İnat
sonra aklımın çıldırmasına
gökteki keder elçisi yıldızlarla gel
kandır yıldızları geceden bir bilmeceye

nefesin kirpiklerimi saran kadife örtü
yüzünün vahasında gezdiriyorum kendimi
ara sıra kaybederek dudaklarının anlamında
düşlerimden arta kalan yalnızlıklarımla aldırmıyorum dağların
ardına düşen ırmakların
sancılı buğusuna


sarhoş iklimlerin ayak diremişliği
kapıma dayanmış
amansız türkülere meyledercesine
hatırı sayılır kahırlar konduruyor
sonra oturup etrafında temize çekilen
ağır yaralı gülüşler gömerek hesaplaşıyor zamanın kangren sevinçleri sevişleriyle

ihtimaldir burkulan zamanın
kapıya dayanması
ayaz yüzlü kış sarhoşluğunda

ben yine kanıyorum
ellerime lavanta bahçeleri dikerek
dizlerimin bağları çözülüyor kanmaktan
güneşi ve tahta ayaklarıyla şaha kalkmış tayları kundaklıyorum
bir hayalet gibi aramızdan geçiyor suskunluğumun kızıl ırmakları
bir yakasına seni diğerine
bir araya gelmezliğimizi iliştiriyorum
neyse ki uğramıyor göç mevsimi
sevdamın ıssızlık duraklarına
sevdam paslı bir atlas
demirler kumral teninin çöl suskunluğuna