Gül Yaratısı -II
burçların mı devrildi
nereye savrulup gittin kim boğuyor seni bu hayırsız denizde ey ruhum ey bendeki ’’ben’’ yarası yüzün solgun gözlerin göçmen yüreğin dertli bir hendek umudun vardı bir zamanlar uzaklara hançerlenmiş sevdadan mı yandın ihanetten mi yıkıldın bir kayıp mı sarstı bir hayal mi kırdı seni .... ey varlık ey sonsuzluğun gizemi ey darlığın her zerresinde saklı nefes gözlerin yıldızlardan kalbin güneşten yeni bir evreni besler attığın adımların ey varlık ey ab-ı hayat incisi ’’ sen olmasaydın bu tarumar kafeste hangi aşk tartar bu kederi hangi sevgi ölçer bu derbeder ederi hangi mübarek el yırtar bu mün’kir perdeleri ’’ gözyaşlarım sel olsa yıkar mı günahlarımı gözyaşlarım ateş olsa yakar mı günahlarımı sen olmasaydın yaşamayı kimden öğrenirdi insanlar kim geçerdi yüreğinin yolundan kim kime ’’kardeşlerim’’ derdi rahmetle iner miydi gökten sular kalkar mıydı dağlar ayağa ey insan ey mucize ey sonsuzluk güneşi seninle var olmak ne büyük şeref ne büyük bir nimet sen olmasaydın bu yıpranmış tekkelerin ocağında kim yakardı nevruz gibi bakışlarını kim güldürürdü kız doğuran anaları diri diri gömülecek çocukları kokun geliyor hala her bir köşeden hangi çiçeğe baksam bir hüzünlü nağme hangi dağa baksam sen bakıyorsun en derinden kirlenmiş vahalarda yalnızlık hüküm sürüyor hâlâ tutkunun toprağı uykuda olan yağmurları bekliyor hâlâ bulutlar da kirlendi ıssızlık bile zehirlendi sen olmasaydın gül kokar mıydı bu satır başları kim dokunurdu mazluma kim şifalardı bu kanserli hastaları ey varlık ey gül yaratısı ey evrenin en nazenin sancısı hoş geldin .... |
Yetimler, öksüzler babası oldun.
Elinin değdiği yerde gül bitti.
Sevginin, aşkın temelini sen attın,
Adaletin kıldan ince kılıçtan keskindi.
Güven senden öğrenildi,
Kendinden önce geldiğin ümmeti düşündün,
Güzelliğin dillere destandı,
Ey güzel gözlü , nasıl çıkacağız karşına, nasıl arınacak bu kirler,
Yüreğine sağlık, bu güzel eser Gül Yüzlüyü ne de güzel anlatmış, insanın yüreğini çoşturmuş eşlik ettirmiştir. Yüreğimiz bu güzel sevginin esiri olsun, Kalemin gül koksun, Yolun gül bahçesinden geçsin, tebrik ederim, bu güzel eserle gönlümüzdeki siyahları yıkadın, üstad