EMİRDAĞ'LI
Oğuzdan geliyor yiğittir soyu
Sert mizaçlı olur güzeldir huyu Konar göçer olmuş asırlar boyu Uzun yollardan sor Emirdağlıyı. Emir baba yorgun düşmüş dağında Mor üzüm yetişmiş asma bağında Sevdalar yaşanmış gençlik çağında Gonca güllerden sor Emirdağlıyı. Gurbeti han olmuş hasretlik hancı Kalplere düşürmüş ince bir sancı Yurdunda gavurcu yadda yabancı Gurbet ellerden sor Emirdağlıyı. Adaçal’a yorgun dede yaslanmış Sanma sakın deli gönül uslanmış Sevgi yağmurunda yürek ıslanmış Tatlı dillerden sor Emirdağlıyı. Ata yurtla ana yurdu görmüşler Kanıyla bayrağa rengi vermişler Özgür vatanlarda hayat sürmüşler Coşan sellerden sor Emirdağlıyı. Emirdağ’ı yayla, yayla yurt olmuş Koyunla kuzunun sesiyle dolmuş Çeşmeler başında sevdalar kalmış Yanık küllerden sor Emirdağlıyı. Yürekler yaralı hasret harından Gönüller hüzünlü gurbet zarından Döneni olmamış yolun zorundan Kırık dallardan sor Emirdağlıyı. Kar eksilmez Yellibel’in başında Anılar saklanmış her bir taşında Akıl baştan gider sevme yaşında Geçen yıllardan sor Emirdağlıyı. Soy sürer demişler asalet asıl Gurbet elde yiter gelecek nesil Kederde yolumuz bak usul, usul Garip hallerden sor Emirdağlıyı. Kadir özden vurgun Emirdağ’ına Sevgiler işlenmiş gönül bağına Tabip çare olmaz yürek yağına Seven kullardan sor Emirdağlıyı. A. Kadir YALDIZKAYA |