Kül DansıKaranfil kokulu düş sızarken pencerelerden içeri Daha gidilecek yerlerimiz var. Öyleyse Tutuklanan duyguların harf sandığıyla şaraplaşırken türküler Bir şeyler düşünüyorum Gün bozumu oluyor sakatlanan bahçeler Büyük kelimeler içinde Yaşama kaçamaklı dudaklarımın rengi -karanlığın ortasında saklı ellerim - Aynı yeşili kovalamanın gümüş ipleri Çocuklaşan ruhumun gölgesiyle Göç kanatlarına uzanır Bu aralar yalnızlığa çelme atan Yorgun bir kuş gibiyim Adımlıyorum basamakları Sonra Bir yerlerde Bir şeyler daha oluyor Kayboluyorum Salıncakların hayal atıyla suları boğuyor gözlerim Yüzümde yılgınca sevinç Deli sessizlik avuçlarımın ortası Şiire karışan çoğalmalarla Ne çok deniz kokuyor şehir İpince ıslağında yağmurlu ten Bir çığlık darası göğsümün Koşuyorum mevsimlerce Hasretin kan çanağı sığınaklarına Dağınık bir türkünün kül dansı içim Gözyaşımın beyazına uslanan çoçukluğum Bulutsuz kalan düşlere Rüzgârın nüshasıyla Dem vuruyor Ateşli bir yağmur daha yağıyor Sanki Yeni bir takvim Uçurumlara ... |
şiirin ayrılmaz parçaları;
imgeler, simgeler metaforlar .
şiirin rengine ve ruhuna işlevsellik kazandıran yer yer pastoral figürler
bulutlar rüzgarlar ve yağmurlar
ve şiirin ana dinamiği; kavramlar..
bütün görselleriyle hayale çizilen portreler şiirin gerçek benliğini ortaya çıkaran özgür ifadeler ..
şiirin biçimine hayat veren duygu, düşünce ve yerli yerinde sözcükler..
ve yana katmanlar..
hamurun yoğunluğu ve kıvamı dilin güzel kullanımı ve albeniliği arttıran söylem çeşitliliği.
incelikler ve aynı incelikte şiirin asil duruşuna derinlik katan gerçekler..
İşte bu incelikler ve gerçekler şiirdeki nezaketin ve o asil duruşun mevsimidir.
bu sebeple en katı ruhlar bile bu nezaketin önünde diz çökerler.
.....
ateşe ve rüzgara karşı kanayan bir türküde,
aynı ateşten arta kalan küllerin dansında aşk zerrecikleri..
biz miyiz o küllerin içinde aşkı doğuran
yoksa aşk mıdır o küllerin içinden bizi yoğuran sonra doğurup uyandıran ve doyuran..
düşlerde iyotlu bir tango
ne çok mavi kokuyor her yer..
ne çok vurgun yeri.
ve şiir tüm cesaretiyle,yeniden giyiyor o gömleği..( ateşten gömleği)
aşk, ; dalgalarda yüzen mahşer
sevdaya güdümlü nâr çiçeği
yeniden kül ve duman her yer,
köz közü görmez artık.
eyvallah şiirdaşıma
sevgiyle tebessümle kalsın hep.