DELİNİN BİRİ BİR GÜN / İLK DEFA SAHİDEN ÖPÜŞELİMİçimde onlarca isimsiz kişi aralarından bir şekilde bulup çıkarmam gerek kendimi Neye benziyorum bilmeliyim çünkü Kerberos’a mı Ebabile mi Bilmeliyim kimin safındayım dilini tutamayan Nemrut’un mu ateşi susturan İbrahim’in mi Kendimin peşine düştüm Lelia Çünkü bir ben yok sana kendim diye sunabileceğim Bak şu gördüğün çürük tahtalardan bir gemi birazdan yine su alır eminim Bak şu ben zannettiklerin kendime diktiğim roller sıkıldığım ama iyi hissettirdiklerine yemin ettiğim Bu bir itiraf -ve sır- kendimden başka her rolü oynayabilirim Ama yoruldum Lelia yanında yer kapmak için denklem kurmaktan insanların -ve senin- Kendimin peşine düştüm Lelia Çünkü bir ben yok sana kendim diye sunabileceğim Bilmiyorum gerçekte gözlerimin rengi ne Nasıl titrer dudaklarım boynunun kenarında gezdiklerinde Neye öfkelenirim mesela Nasıl şarkı söylerim -bu şiiri yazan o uyağı seçen kim- Bilmiyorum yanında düşlediğin hangimiz ilerlemeyen saatinde gecelerin Not: Kim bilir belki de hiç sevmedim cumartesileri Aydan ŞENER’i Alfabedeki F. R. L ve Ü’leri emin değilim Kendimin peşine düştüm Lelia İstemiyorum artık plastik çiçeklerin sevildiği gibi -ve ancak o kadar- sevildiğimi hissetmeyi Fransız iç çamaşırı giyen kadınların fantezilerine itaat etmeyi Güneş çizmeyi beceremeyenlerin boya kalemleriyle kendimi renklendirmeyi İstemiyorum çizilmiş sınırlar içinde volta atıp durmayı ve sadece onay verdikleri hayalleri kurmayı Akreple yelkovanın şakası yok Lelia bırakmayacaklar artık biliyorum ritmik adımlarla yol almayı Kendimin peşine düştüm Lelia Çünkü bir ben yok sana kendim diye sunabileceğim Bilmiyorum -şu halime bak- seni seven hangimiz hangisinin eliyle sarılıyorum beline hangisinin eliyle karalıyorum resmini Bir oyuncak bebek ya da şu çoban yıldızı benden daha sahici sevebilir seni Benden vazgeç -şimdilik- en az kırk gün isimsiz bir mezara gömeyim kendimi Bilmiyorum -şu halime bak- o ezan hangimizin kulağına okundu O boş arazide alnından vurulmuş atın cesedine kim dokundu Not: Atları sevdiğimi hatırlıyorum çocukken özellikle kırbaçlananları Atları sevmek güzeldi çiğneyip tükürürken kırbaçlayanları Bilmiyorum neden hiç dinlemediler benim cümlelerim de horoz şekeri gibiydi Bilmiyorum neden bana yakan top oynamayı mahalledeki o… çocuğu öğretti Sen biliyor musun Lelia neden hep şairler kapıyor en güzel saklanma yerini Kendimin peşine düştüm Lelia Bilmek istiyorum çünkü geçen yıl ölen kimin annesiydi Ben de göğüslerini yağmalamıştım acaba hakkını helal etti mi Bilmek istiyorum ayıp işlemek nasıl bir his Hem belki tövbe ederken tanrıya daha yakın hissederim kendimi Bilmek istiyorum nefs denen illet sol ayağı ile topu doksana çakarken öylece durup bakan kim Hayat telli bir çalgı evet fakat ben hangi teliyim Not: Eylülden bu yana atmış iki kitap okumuşum özet çıkacak ya içimdeki herkesin işi vardır şimdi İş yine ellerime kalır -kalmasına kalır da- nereden bileceğim benim ellerim hangisi İşte bu tam bir çıkmaz sokak tarifi Benden vazgeç -şimdilik- Bir ağaç ya da bir şömine benden daha güzel kucaklayabilir seni Kendimin peşine düştüm Lelia -içimde onlarca isimsiz kişi- Öğrenmeliyim o geminin peşine takılan kim Kendisini oturma odasına çivileyen hangisi Kelebeğin ömrü için üzülen kim Arabesk şarkılar eşliğinde kendi pimini çeken hangisi Ekmek parçasını şefkatle öperek kenara koyan kim Bulduğu her tene dişlerini gıcırdatarak saldıran hangisi Öğrenmeliyim papatyaların saçından masal yontan kim Gülün dikenine kendisini asan hangisi Savaş naraları atarak dolaşan -sanki İndra’nın süvarisi- kim Üç kuruşluk bahanelere fit olup barış çubuğunu tüttüren hangisi Brahma’yı küstürüp Budha’ya tapan kim Semazen gibi dönerek Hu çeken hangisi Öğrenmeliyim adını gün doğumlarına yalnızlık ile yan yana iliştirmeyi seven kim Dalganın köpüğü kadar yavan sahte orgazmlara kanan hangisi Sokak aralarında mahcup bakışlarla izmarit toplayan kim Kan dökme keyfi için serçeleri vuran hangisi O çocuğu -ismi neydi?- boğulmaktan kurtaran kim Bulduğu tüm aşklara darağacı çizmeyi seven hangisi … Kendimin peşine düştüm ben sen de kendini arayıp bul Lelia Ve sahiden öpüşelim hayatımızda ilk defa… Özgür SARAÇ/Râzı 240122denizli |
Yine 2X2=5 etmiş yine