Gecenin koynunda
Öyle vakitlere kalırsın ki,
İçinde, Yaprak kımıldamaz… Çıt çıkmaz… Hazandır mevsim oysa, Dallar hışırdar, Rüzgarlar dans eder, Ve hani üşütür bir de hafiften. Gecenin koynunda... Adamakıllı… İşte öyle… Dalıp gidersin, Kör bir noktaya… Konuşmaya yeltenir içinden bir ses, İzin vermezsin… Kımıldamasın istersin yeryüzü… Düşünmeyeyim hiçbir şey… Sokaklar sussun, Ay tutulsun… Kediler, çıt çıkarmadan, Patilerini yavaşça vursun. An donsun, Gök uyusun… Kalayım öylece… Saatlerce… Sessizce… Ve… Bitmesin hiç, Bitmesin… Bu gece… |
O sükuneti de ancak gece bulabiliyoruz
Kaleminize sağlık birçoğumuzun aklından geçenleri dökmüşsünüz dizelere
Sağlıcakla, huzurla ve şiirle kalın.