yoğun günün yorgunluğu gözlerim/
gözlerim ıhlamur çiçeği..
yalnızlığın tepesine buruklaşan susmaların şenliğinde
dışarıda ve içeride
çadırlı okullar konar sabahlarıma
gelincik türküsünü açar dağlara



Öyle
ayak bileklerime yaprak silüetinde kıvrılır kent
kendimi bir yokluğun yazında
bir kuşun ağzında
bir çocuğun parmaklarında isterim
uçurumların düşler topladığı gölge dansı
ruhum/
ruhum onca kanatların kamburunda çırpınış
derinlerde yıldızlı bir mutluluk yalnızlığım
gece asılır sonra deniz ellerime
yüzümü çevirdiğim umutta kalmalar
öyle güzel güneşte öğretmenim




zaman,
sis gemileri içinde ırmak beşiğiyle sallanır
kıyıda rüzgar,camlar ve
titreyen tohumlar
öyle içimden doğru uyanışım size
ağzımda şiirlerin ıslak alfabesi
buğulu bir karanlığa sevda yerleştirir
yüzümde ter damlacıkları gül taşıyan çocukların aydınlık feneri
öyle yangın yerinde esmerliğim bir bahar testisiyle gökyüzünü onarır
gözlerime su içiren çocuklar
sizin her yerinizden bir pencere açılır
havalanır kuşlar


haydi
hep mavi sınıflara


......