nereye baksa sevmeler dizboyu karanlık
adım atııkça uçurumlar yüzümde sessiz ölüm
gittikçe genişleyen yalnızlığın gölgesi
kusursuz güzellik
düşlerime soyunana serüveni seyreder
sabırsız hallerimin yabancı gülüşü
ki sen aşkın ğöğünde
tesellisi ruhuma dolan






gözlerin pencerelerde asılıyken
-çekik ve mağrur-
sarmalı gece en güçlü zehirle
damarlarımı
bir kez ölmeli içimde aşk
bir kez büyümeli çıban yarası
sessizliğim
siyah/beyaz tablolardan akmalı gece
hafif rüzgar ışığımı okşamalı
bu şehir avucunda bir çocuğu sevmeli
sen
kadınlığımın en gergin halinde
uzak bir fotoğrafta ırmak yolu






susmalı anıların bağrında kelimelerim
varlığın yangın
dokunsam titrer tenim
ürperir kaybolurum
gece
karanlık
sayamadığım bir sürü vakit
korkunç olur
gözlerinde



biliyorum



can çekişen enkazla zamanlara yürür
duvarlara gömük seste sevdan



.......