Vitrinaydınlık gitmelerin aynasına bırakılan yıldızlar zaman, karanlığın düşlerinde çınar gölgeli bekleyiş kaldırımların yazgısına ilişen çiçek yağmurları camları sırtlanan telaş yalnızlığın sisiyle dans eden süs bir derinlik yorgunluğum mısra mısra gümüşü dökülen eşikler bir şiirin dağılan efkarında tuz parçası kırılan masumiyetin saçları taranan ezgisi mağrur bir incelik tılsımında ıssız konuşmalar kendimle dalgınlığı sayıklamaların içimin vitrininde adresi kayıp sokaklar ve tasasız güneş uçurum inancının ırmak boylarına ki, gözlerime büyüyen uyanmaların o büyük kuşları aşkı öğrenen bir çocukluk çokluğa.. her zaman ve birkaç kişi gözlerime bırakılan aynada ölmeyen deniz ...... |
"her yaşayan tam değildir, ama her ölen hep yarımdır…"
Sevgiyle