LâlBir şeyler oluyordu Biz,hayatın orta yerinden çatlıyorduk Yağmur diniyordu yüzümüze ve sonra... Bileceksiniz Mutluluklar altındaki solgun gülleri dalgalarken adımlar Adamlar niyeydi insanlar ve evler Birazdan bahara yalınayak giren çocuklar gibi Yol kıvrımlarını konuşmadan geçeceğim Silkeleyin üzerimden vaktin kırışıklığını Çişil karanlığın peçesiyle kendimi bulmanın yolundan/ Kısrağı olmuş yalnızlığın tünelinden geçiyoruz -ışıkları gördünüz mü gözlerimin ferinde- Ertelenen düşlerden bahsediyorlar Umudu susmanın boynuna asıp Gizlicie kıvılcımlanan uğultunun sarmaşık kanatları Yorgun kuşlar akşamüstü penceresinde Nasıl da lâl sancısı dalğınlığa ölen Bir şeyler oluyordu Biz,hayatın orta yerinden çatlıyorduk Yağmur diniyordu yüzümüze ve Sonra, Irmak göğsü aynalar ..... |
Şiirinizi okurken,
"Silkeleyin üzerimden vaktin kırışıklığını"
mısrasına tutunup yolculuk yaptım kendimde.
Hissettirdiği duygular sarsıcıydı.
Yüreğinize sağlık 🙏