Küçük gemilergemilerle saldım konuşkan tarihleri tedirgin sulara bu gece de gelmedim zavallı korkularına Anne kendini bilmez saatin gidişine daldı ufkum gözlerim uzun bakmaların ayağında yaktı herşeyi biliyorum ayrılık bize göre değil küçülünce gemiler çoğalan ağrında anıları sürgün ettiğimden beri karanlığa bazı akşamlarda başbaşa kaldık ölümle ikindi türkülerin selamında sevdalar yontuldu kimsenin bilmediği yerlere soyundu ay içimde esmer yüzlerin kıvrımı kederi tutar sokaklarda dans ederken yağmur kelimelerin ıslağında vakit tamam sonsuz gerçeğe el veren gurbet kuşlarının gülüşünde etine değer serinlik görüyorsun senin rüzgarında da kimse yok ağaç gölgeleri yapayalnız aşk ki ağır bir yokluğun altında uzaklar bütün yaşamadıklarımıza götürür saklı havaları deli yüreğim açıldıkça dudaklarında yeşile kapanır uykusuz gün dalgarın ucunda ölüme gidip geliriz gün görmüş sancılarda martılarla sevişiriz biz zamanın kıyısında sus bir sırra ölürdük Anne ellerin nerde .... |