Aşkın, dünyanın ve yalnızlığın bitmez ağrısı
.
Eksilten, çoğaltan tüm yanlarınla seviyorum seni. Lale gecelerinde koca bir sırrı kendimle tutar gibi. Bilmediğin bir şey vardı, kimse kimseden kırılmadan düşmezdi. Oradaydım ,gülümsediğin yerde ve bunca olmazın içinde sana tüm olurları anlatmaya gelmiştim. Yaralarıma tuz değmemişti daha, zaman unutulmuş bir kuyuda bekliyordu bizi. Ağrıyı kendimle tanımlıyordum. Aşkın, dünyanın ve yalnızlığın bitmez ağrısını. Suyun biriken ama akmayan dingin saflığını. Sana gürültülü kapılardan çıkılıyordu , bana sessiz uykulardan ve kalbin yürüyerek gidilemeyecek kadar uzaktı. Senin kini ayıklayabiliyordum, içimizde biriken hüzünlerden. Yağmuruna binip ardsızca gittiğin ülkelerden. Tanıyordum dönmeyişini. . |