Bir Adın KaldıYıkıldı gönlümün sırça sarayı Hayaller tarumar göçükte kaldı Durmaz kanar kimse sarmaz yarayı Yar dedim el oldun, bir adın kaldı Bu yaralar bana senden hediye Yazmadı kalemim başka yar diye Bırakıp yad ele gittin nediye Yar dedim el oldun, bir adın kaldı Vuruldu gönlümün serçe kuşları Başımı vurduğum sitem taşları Kabuk tutmaz yara kanar başları Yar dedim el oldun, bir adın kaldı Kırıldı kanadım uçamam artık İyiyi kötüden seçemem artık Vazgeçmek istesem geçemem artık Yar dedim el oldun, bir adın kaldı Faruk’un gönlünde adın saklıdır Sitem eder durur sanma haklıdır İnsanı yoran hep kendi aklıdır Yar dedim el oldun, bir adın kaldı Faruk Tezel 02.01.2025 |
Çok doğru söylemişsiniz şair. Okurken hep tekrarladım bu dizenizi.
Saygılarımla